Ар бир күндүн аткан таңы,Турмуштун сага ызгаары.Жарты нанга жан сатылган,Зар жашоонун сен баласы.
Ыркырашып аш талашыпКүндөрүң өттү,Иттердин жанында.Эне сүтү ооздон кетпей,Жетим калдың сен талаада.
Жалгыз жаның,Жат турмушта -Жашайсың сен – ырайымсыз.Жан кейитип,Көз жаш кетип,Денеңди саттын тыйынга.
О турмуш,Неге ач талаага,Калтырдың жалгыз,Жалгыз балаңды?Кээ бирөөнө зар болгон бала,Бирөөлөргө - кор бала.
Every day for youIs the severe cold of life.Sold your own soul for a piece of bread-You are a child of poverty.
Your days pass byIn the endless struggle for foodNext to the dogs.A mother won't give you some milk,You remained an orphan in the bare steppe.1
You, a lonely soul,Live aloof,With the hard heart.The soul grieves,A tear falls down-You have sold yourself for a penny.
O life,Why did you leave your lonely,Forlorn child,Somewhere in the deserted steppe?He is a child of poverty for a strangerFor a stranger he is a dirty child.