Ewelina Lisowska - Każdej nocy II
Każdej nocy tracę cząstkę siebieŚciągam głowę z chmurNie chcę latać kiedy niebezpiecznie wszystko szarpie w dółKażdej nocy boję się, że nikt już nie poskłada w całość mniePodnosiłam sprawy wagi ciężkiej śmiejąc się przez łzyTeraz gdy nic nie oszczędza mnieWolę jak kamień byćUdaję, że nie czuję nic zupełnie
Nie otworzę drzwiNawet gdy zgaśnie słońceNikt nie wyważy ichBędę po cienkiej linie iśćZrzucając każdy oddech, który zatrułeś mi
Niepotrzebnie ufam, że mnie wyrwiesz z objęć gorzkich snówUwierzyłam w każde Twoje słowo bez zwątpienia znówTeraz gdy wiem, że nie liczę sięJestem jak nikt, niczyja jestem, więc tonę w gorzkim smakuI toksyna znów wykańcza mnie
Nie otworzę drzwiNawet gdy zgaśnie słońceNikt nie wyważy ichBędę po cienkiej linie iśćZrzucając każdy oddech, który zatrułeś mi
Każdej nocy dam Ci się zaskoczyćZa plecami schowam jad, nie zobaczysz nigdy jakKażdej nocy maluję smutne oczyŁzy wycieram w płótno tak, by pozostać zimna jak lód
I choćby świat wypadł mi z rąkNie wracaj, bo nie chcę już Twoich kłamstwNa drzewo wejdź, puść moją dłońI długo patrz jak spadam znów na dno