Kathe Pou Gyrnao Piso (Κάθε που γυρνάω πίσω)
Έχω αρχίσει να θυμάμαιόλα εκείνα που φοβήθηκα στο χθεςέχω αρχίσει να ξεχνάωτις δικές μας τις ωραίες μας στιγμές.
Όταν έσκυβες στον ώμοκαι μου γέμιζες τη νύχτα με φιλιάόταν κοίταζες με τρόμοκαι σου χάριζα ξανά μια αγκαλιά.
Μαγικές ιστορίες,παραμύθια κι άλλα τόσα μυστικάείναι μέσα στην ψυχή σουμονοπάτια που δε βγάζουν πουθενά.
Κι έφυγες μες στη βροχή δε θα ψάξω το γιατί, το γιατί… (x2)
Κάθε που γυρνάω πίσωβλέπω το χαμόγελό σου να ξυπνάαπό το δικό μου ύπνομέσα σ’ όνειρα βγαλμένα απ’ τα παλιά.
Μες στο βλέμμα σου ένας ήλιοςμε ταξίδευε σε χάδια σιωπηλάμ’ ένα φως να με τυφλώνει,να μου καίει, να μου λιώνει τα φτερά.
Σφίξε μου ξανά το χέρι,δώσε μου πνοή για να την αρνηθώίσως έτσι να ξανάβρωτο μικρό μου, το χαμένο μου εαυτό.
Κι έφυγες μες στη βροχή δε θα ψάξω το γιατί, το γιατί…κι έμεινε μία πνοή, μία νύχτα σκοτεινήένα φως απ’ τη δική σου τη μορφή.
Η αγάπη μας πεθαίνει,ξεψυχάει σ’ ένα γκρίζο ουρανόμια φωτιά που αργοσβήνει,μιαν αλήθεια που δεν μπόρεσα να πω.
Κι έφυγες μες στη βροχή δε θα ψάξω το γιατίένα φως απ’ τη δική σου τη μορφήκι έμεινε μία πνοή, μία νύχτα σκοτεινήένα φως απ’ τη δική σου τη μορφή. (x2)
Κι έφυγες μες στη βροχή δε θα ψάξω το γιατί, το γιατί…