Tetarti vradi | Τετάρτη Βράδυ
Τετάρτη βράδυ απ 'το δυάρι, γέλια κουβέντα και μουσικήαπ' το μπαλκόνι ένα φεγγάρι, σα να μου γνέφει θα ξαναρθείπρέπει να πέσω, πρέπει να αντέξω όλου του κόσμου τις ενοχέςτο πρόσωπό σου, τα σ' αγαπώ σου, τις μεθυσμένες μας αναπνοές...
Έχει μια ψύχρα αυτή η Τετάρτη, ένα παράπονο αυτή η ζωήμόνο τα μάτια σου μου λένε κάτι, η θύμησή σου με κρατάει ζωντανή...
Τετάρτη βράδυ σε περιμένω, νιώθω τους δίπλα μου μες στα φιλιάένα τηλέφωνο χτυπάει ξένο, τρέχω κι ας ξέρω πως δε με αφοράπρέπει να πέσω, πρέπει να αντέξω, αυτό το σώμα που με πονάπρέπει μωρό μου να σε φορέσω, σα χίλια ηρεμιστικά...
Έχει μια ψύχρα αυτή η Τετάρτη, ένα παράπονο αυτή η ζωήμόνο τα μάτια σου μου λένε κάτι, η θύμησή σου με κρατάει ζωντανή...