Όταν θα μάθεις πως είμ’ εργάτης,τότε θα πάψεις να μ’ αγαπάςκι αυτά τα χέρια μου, τα ροζιασμέναμε ειρωνεία θα τα κοιτάς.
Απόψε ζούμε στα παραμύθιαπου τελειώνουνε ως το πρωί,είναι φαρμάκι πικρό η αλήθεια,άλλο αγάπη κι άλλο ζωή.
Όταν σου πούνε το όνομά μουίσως ξεχάσουνε για να σου πουναυτά τα χέρια μου, τα ροζιασμένα,μάνα, πατέρα κι αδέρφια ζουν.
Απόψε ζούμε στα παραμύθιαπου τελειώνουνε ως το πρωί,είναι φαρμάκι πικρό η αλήθεια,άλλο αγάπη κι άλλο ζωή.
When you'll find out that I'm a laborer,then you'll stop loving meand these hands of mine,tha gnarled onesyou'll look them ironically.
Tonight we live in fairytalesthat end until the morning,the truth is a bitter poison,love and life are not the same.
When they tell you my namemaybe they forgot to tell youthat these hands of mine,the gnarled onesthey feed the mother,the father and the siblings.
Tonight we live in fairytalesthat end until the morning,the truth is a bitter poison,love and life are not the same.