Ta roziasmena xeria
Όταν θα μάθεις πως είμ’ εργάτης,τότε θα πάψεις να μ’ αγαπάςκι αυτά τα χέρια μου, τα ροζιασμέναμε ειρωνεία θα τα κοιτάς.
Απόψε ζούμε στα παραμύθιαπου τελειώνουνε ως το πρωί,είναι φαρμάκι πικρό η αλήθεια,άλλο αγάπη κι άλλο ζωή.
Όταν σου πούνε το όνομά μουίσως ξεχάσουνε για να σου πουναυτά τα χέρια μου, τα ροζιασμένα,μάνα, πατέρα κι αδέρφια ζουν.
Απόψε ζούμε στα παραμύθιαπου τελειώνουνε ως το πρωί,είναι φαρμάκι πικρό η αλήθεια,άλλο αγάπη κι άλλο ζωή.