Mu milas ma niotho monos (μου μιλας μα νιωθω μονος)
Σαν φεγγάρι που τις νύχτες αλητεύει,η καρδιά μου στο σκοτάδι ταξιδεύει,κάτι ψάχνει για να βρει
Το ποτήρι μες στα χείλη μου ραγίζει,ένα σώμα που πονάει τραυματίζεικαι ν' αλλάξει δε μπορεί
Μου μιλάς μα νοιώθω μόνος,σαν δραπέτης φεύγει ο χρόνοςκαι τον ψάχνεις στην στροφή
Μου μιλάς μα νοιώθω μόνος,φίλος μένει μόνο ο πόνοςδεν υπάρχει επαφή
Σε κοιτάζω μες στα μάτια δεν με βλέπεις,τη ζωή μου στο λεπτό την ανατρέπειςκαι δεν έχεις τι να πεις
Κι όλο ψάχνω μες στο χάος που με ζώνειΒλέπω πλήθος κι όμως είναι όλοι μόνοιΜένει ο ήχος της σιωπής...