Σκίζω τις κουρτίνες της σιωπήςΜήπως δυο κουβέντες και μου πειςΠίνω ότι βρίσκω πίνω να ξεχάσωΝιώθω πια στην τρέλα πως θα φτάσω
Φταίνε οι νύχτες που μου λείπεις και πονώΤον εαυτό μου τέτοιες ώρες τον μισώΦταίνε οι νύχτες που μου λείπεις και πονώΦταίει και τ' όνειρο που τ' άφησες μισό
Σκίζω τις κουρτίνες της σιωπήςΜήπως και στο δρόμο μου φανείςΚάνω κάτι σκέψεις που με κρυφολιώνουνΌνειρα της νύχτας που σκοτώνουν
I rip off the curtains of silenceHopefully so you say to me two sentencesΙ drink anything that I find, I drink in order to forgetI'm feeling that eventually I'll reach insanity
Nights are to blame for missing you so much and I'm in painI hate myself at such timesNights are to blame for missing you so much and I'm in painThe dream that you left unfinished is to blame for too
I rip off the curtains of silenceHopefully so you show up on my wayI make some thoughts that are secretly melting me(I make) dreams of the night that kill