Creša (Цреша)
И ден денес ко сонлива песнаќе долета мирис на црешакога пролет ќе расцути в полеедна цреша што мене ме чека.
Кога морав да одам им рековсѐ што имам и куќа и ниванека земе што му треба секојно црешата да ја најдам жива.
Што е тоа во луѓето тажношто живеат во животи туѓикој во моето минато пловисосем мирно без да се срами.
Само ветерот гласот го слушаи ко ехо се врати пак в душаубава песна не сака баш секоји на славеј камен фрла некој.
Што е тоа во луѓето тажношто живеат во животи туѓикој во моето минато пловисосем мирно без да се срами.
Не е небо ова што Ви нудатне е сонце злато што светиако можат би го продале Богана нив само еден ќе им суди.
Што е тоа во луѓето тажношто живеат во животи туѓикој во моето минато пловисосем мирно без да се срами.