Runaljod
Fé vældr fræ'nda rógi; fóðesk ulfr í skógi;
"Rúnar munt þú finna ok ráðna stafi,mjök stóra stafi, mjök stinna stafi,er fáði fimbulþulr okgerðu ginnreginok reist hroftr rögna."(Hávamál 142)
Úr er af illu jarni; oft leypr ræinn á hjarni;Þurs vældr kvenna kvillu; kátr værðr fár af illu;Óss er flestra færða; för, en skalpr er sværða;
"...nam ek upp rúnaræpandi nam..."(Hávamál 139)
Ræið kvæða rossom væsta; Reginn sló sværðet bæzta;Kaun er barna bolvan; bol gorver mann folvan;Hagl er kaldastr korna; Herjan skóp hæimin forna;Nauð gerer nappa kosti; naktan kælr í frosti;Is köllum brú bræiða; blindan þarf at læiða;Ár er gumna góði; get ek at örr var Fróði;Sól er landa ljómi; lúti ek að helgum dómi;Týr er einhendr ása; oft værðr smiðr at blása;
Bjarkan er laufgrænstr líma; Loki bar flæ’rðar tima;Maðr er moldur auki; mikill er græip á hauki;
"...nam ek upp rúnaræpandi nam..."(Hávamál 139)
Laukr er, er fællr ór fjalle; foss en gull ero nosser;Ýr er vetrgrænstr víða; vant er, er brennr, at svíða.