Lágnætti
Hvar ertu nú? Ég finn þig ekki hér.Ég sit við síðu þér, hitinn enginn er.En allt mun skilja við, dauðans hinsta sið.Ég særði þig og sveik, í mínum ljóta leik.Verðið er svo hátt, með hjartað upp á gátt.Hið beiska heiftarþel, mig sjálfan ávallt kvel.Í dauðans grimmu kló, á strenginn sorgin hjó.Nú þegar sakna þín og kveð þig ástin mín.Ég reyni að standa beinn, en veit ég enda einn.Því að hatrið svarta í hjörtunum er drottinn vor,Lífsins forði fallinn er í dá.Uppgjöfin alegr, baráttan dó, á hnjánum krýp ég nú.Á hnífsblaði dansa valtur og sár.