Milyonlarca Kuştuk...
Her kim ki kıskançlık gölünde yüzerBilsin ki ulaşamaz o kaf dağına,Bülbül ki aşk denizlerinde gezerUçamaz ki başka güllerin narına.
Her kim ki bencillik dağına tırmanırBilsin ki kaderi yalnız kalmaktır,Şahin ki hırs ovalarında saklanırAvladım zanneder ama kendi avlanır.
Biz milyonlarca kuştuk kaf dağına kanat açtıkAcı çektik yaralandık bilmiyorduk aldandık,Kimimiz yollarda kaldık, dünya malına kandık,Kimimiz sebat ettik yedi vadiyi aştık.
Gönül bu durmaz uçar zaman mekan tanımazUzun yol yolcusudur bulmadan aşkı durmaz,Gönül bu durmaz uçar uzak yakın tanımazGönül yol yorgunudur yanmadan huzur bulmaz.
Her kim ki inkar limanında demirlerEremez hiçbir zaman gönlünün sırrına,Kuzgun ki hakikat ormanında beklerBilsin ki yarasız çıkamaz yarına,Her kim ki ayrılık vadisinde dururBilsin ki ne ararsa kendinde bulur.
Biz milyonlarca kuştuk kaf dağına kanat açtıkAcı çektik yaralandık bilmiyorduk aldandık,Kimimiz yollarda kaldık, dünya malına kandık,Kimimiz sebat ettik yedi vadiyi aştık.
Gönül bu durmaz uçar zaman mekan tanımazUzun yol yolcusudur bulmadan aşkı durmaz,Gönül bu durmaz uçar uzak yakın tanımazGönül yol yorgunudur yanmadan huzur bulmaz.
Gönül, durma uç, yorulma uç, yılma uçGönül, durma uç, yorulma uç, uç.
Gönül bu durmaz uçar zaman mekan tanımazUzun yol yolcusudur bulmadan aşkı durmaz,Gönül bu durmaz uçar uzak yakın tanımazGönül yol yorgunudur yanmadan huzur bulmaz.
Gönül bu durmaz uçar zaman mekan tanımazUzun yol yolcusudur bulmadan aşkı durmaz,Gönül bu durmaz uçar uzak yakın tanımazGönül yol yorgunudur yanmadan huzur bulmaz.