Emena Vrikes (Εμένα Βρήκες)
Δεν έχω λόγιαΚομμάτια μου μετράω πια στο πάτωμα σουΣαν βράχος η ζωή μετά το πέρασμα σουΑς λέω θα τον σηκώσω, δεν μπορώΔεν έχω λόγιαΔεν ξέρω ποιος σε πλήγωσε, τι κουβαλούσεςΤι έψαξες, τι πέρασες και τι μπορούσεςΝα ξεμπερδέψεις ήθελες μ' αυτό
Εμένα βρήκες για να εξαντλήσεις όσα έμαθεςΕμένα βρήκες για να ξεσπάσεις για ό,τι έπαθεςΓιατί δεν είπες να πέσω επί τόπου στον γκρεμόΕμένα βρήκες με σ' αγαπώ να χτίσεις ουρανόΚαι πριν δυο νύχτες να ρίξεις την καρδιά μου στο κενόΕμένα βρήκες που έτυχε μπροστά σου να περνώ
Δεν έχω λόγιαΣε φρόντισα, σ' αγκάλιασα, σε είπα αγάπηΠοτέ μου δεν σ' ανάγκασα να κάνεις κάτιΤον κόσμο σου διόρθωνα εγώΔεν έχω λόγιαΜου φώναζες πως κλείνουν πια τα τραύματα σουΠως έχεις ένα στήριγμα κι εσύ κοντά σουΝα το ακουμπήσεις κάπου όλο αυτό
Εμένα βρήκες για να εξαντλήσεις όσα έμαθεςΕμένα βρήκες για να ξεσπάσεις για ό,τι έπαθεςΓιατί δεν είπες να πέσω επί τόπου στον γκρεμόΕμένα βρήκες με σ' αγαπώ να χτίσεις ουρανόΚαι πριν δυο νύχτες να ρίξεις την καρδιά μου στο κενόΕμένα βρήκες που έτυχε μπροστά σου να περνώ