Egina Kommatia (Έγινα Κομμάτια)
Ο ουρανός μου κι ο παράδεισός μουΣκοτεινιάσαν ξαφνικά, γέμισαν βροχή και συννεφιάΤα δυο φτερά μου κι όλα τα όνειρά μουΜου θυμίζουν τώρα πια μια μουτζουρωμένη ζωγραφιά
Έγινα κομμάτια για τα δυο σου μάτια και το πλήρωσα ακριβάΈγινα θυσία κι ούτε σημασία δεν μου δίνεις τώρα πιαΕγινα κομμάτια σου 'χτισα παλάτια και στις φλόγες τα πετάςΟύτε που σε νοιάζει μου 'γινες μαράζιΔεν είναι αγάπη αυτό είναι Γολγοθάς
Το πρόσωπό μου το χαμόγελό μουΠάγωσαν απ' τον βοριά κι έγινε η ανάσα μου βαριάΤα σ' αγαπώ σου καθετί δικό σουΡαγισμένα στη γωνιά απ' την πέτρινη σου την καρδιά
Έγινα κομμάτια για τα δυο σου μάτια και το πλήρωσα ακριβάΈγινα θυσία κι ούτε σημασία δεν μου δίνεις τώρα πιαΕγινα κομμάτια σου 'χτισα παλάτια και στις φλόγες τα πετάςΟύτε που σε νοιάζει μου 'γινες μαράζιΔεν είναι αγάπη αυτό είναι Γολγοθάς