Pes pos m'antamoses(Πες πως μ'αντάμωσες)
Διώξε με, λοιπόν, μην κάνεις πίσωσε παρακαλώ μη λυπηθείςΉτανε γραφτό να σ’ αγαπήσωΉτανε γραφτό να μ’ αρνηθείς
[Ρεφραίν 1:]Πες πως μ’ αντάμωσεςμια νύχτα σ’ ένα όνειροΠες πως με ξέχασεςσαν ήρθε το πρωί
[Ρεφραίν 2:]Και μη σκεφτείςότι για με δεν ήσουν όνειροΚαι μη νοιαστείςτι θ’ απογίνω στη ζωή
Άσε με. λοιπόν. να σε σκεπάσωκάνει απόψε τόση παγωνιάκαι τα μάτια κλείσε να περάσωσαν σκιά στη μαύρη λησμονιά
(ρεφραίν 1&2)(ρεφραίν 2)