hilia miria kimata[Χίλια μύρια κύματα]
Χίλια μύρια κύματα μακριά τ' Αϊβαλί
Μέρες της αρμύρας κι ο ήλιος πάντα εκείμε τα μακεδονίτικα πουλιά και τ' αρμενάκιαπου ελοξοδρόμησαν και χάσανε την Μπαρμπαριά
Πότε παραμονεύοντας τον πόρφυρατο μαύρο ψάρι έρχεται φεύγειμικραίνουν οι κύκλοι του
Χίλια μύρια κύματα μακριά τ' Αϊβαλί
Μεγάλωσαν τα γένια μας η ψυχή μας αλλιώτεψεαγριεμένο το σκυλί γαβγίζει τη φωνή τουβοήθα καλέ μου μη φαγωθούμε μεταξύ μας
Χίλια μύρια κύματα μακριά τ' Αϊβαλί
Ώρες ώρες μερεύουμε με τη χορδή της λύραςδεμένος πισθάγκωνα στο μεσιανό κατάρτιο Χιώτης ο τυφλός τραγουδιστής βραχνός προφήτηςμασώντας τη μαστίχα του παινεύει την Ελένηκι άλλοτε τη Τζαβέλαινα τραβάει στο χορό
Χίλια μύρια κύματα μακριά τ' Αϊβαλί