Για τ' Αδέρφια που Χαθήκανε Νωρίς
Οι πιο πολλοί δεν θα θυμάστε αυτά που τότε είχα πεικαι με αναγκάζετε ξανά να σας χαλάσω τη γιορτήτο βόλεμά σας και την ατέλειωτη χαράκι ό,τι είχα αφήσει απ' την προηγούμενη φορά.Τα ίδια μάτια με την τόση αδιαφορίακαλά στημένη και η αλώβητη ιστορίαβλέπεις τώρα είναι μπανάλ η ωμή ολιγαρχίακυβερνάει η γκλαμουριά και η σινιέ αληταρχία.Η ευκολία τα λεφτά πανίσχυρο το τέραςμα για τα αδέρφια μου δε φτάνει ο αέραςτους μοιάζει η φτώχια φυλακή και ζητούν την ευκαιρίανα ξεφύγουν από αυτή την τιμωρία.Και πάν' εκεί, φυτώριο, καλό, εντατικό,σε ένα κολλέγιο που λες ιδιωτικόλαμπρό το μέλλον γιάπης με φράγκακι αν την χωθείς και σε στοά σε κάνουν μάγκα.Τη λέν' παιδεία, τι κοροιδίαλαπαδιασμένα τα όνειρά τους τι αηδίααυτά τα αδέρφια χάνονται εδώ στο δυο χιλιάδεςκαι φταίτε εσείς ρε πατεράδες και μανάδες.
Για τα αδέρφια που χαθήκανε νωρίςδεν φτάνει μόνο της λύπης το τραγούδιτα λάθη σας να ξέρεις πως δεν σβήνουνεμοναχά με ένα δάκρυ ή ένα λουλούδι.Γι' αυτά αδέρφια που χαθήκανε νωρίςκοιτάω τον ουρανό και σιγοτραγουδάωκαι αφού νοιώθω την καρδιά μου να πονάειδεν ξεχνάω και εκδίκηση ζητάω.
Αλλού γιορτάζουνε αλλιώς γι' αυτό και εγώ στάνταρ τρελόςσκάω ακάλεστος και έχει ο Θεός.Παιχνίδια εδώ πολιτικά κι ας έχει έδρανα αδειανάείν' η πορεία σταθερή στο πουθενά.Γιουροκουρέλια από εδώ, το μισοφέγγαρο από εκείκαι πάνω απ' όλα η μαμά Αμερικήνοιώθω καλά που είμαι απ' την χώρα σου Σωκράτηκι ας έχω τσίμπλα στο ένα μάτι.Μα δε βαριέσαι πόσα αδέρφια να χαθούνεοι υπόλοιποι ίσως να μπορούνενα πηδιούνται απ' το PC τους και να αλλάζουν τη ζωή τουςμε κοκτέλα χημικών, παραγωγή τους.Με λίγο clubbing πρασινοκόκκινα μαλλιάπίσω κουφάλες θα μας βάλουν τα γυαλιάαυτοί τα πάνε πιο καλά στους αριθμούςθα μας κερδίσουν στους μαρμάρινους σταυρούς.
Κι είναι τα αδέρφια μου πιστοί σαν καταναλωτέςφανατικοί των show τηλεθεατέςάλλοι ντιλέρια μπορεί και δικηγόροιτο ίδιο μου κάνει κι ας αλλάζουνε οι χώροι.Άλλοι μπράβοι και μες την νύχτα καθώς πρέπειαφού η φτώχια η πουτάνα το επιτρέπειάλλοι φορέσανε στολή για εκείνους ντρέπομαι πολύάλλοι τελειώσαν όποια να 'τανε σχολή.Άλλοι γιατροί και επιχηρηματίεςάλλοι στον τόκο τα λεφτά και εγκληματίεςμα δεν τ' αντέχω ρε παιδιά εγώ σας έζησα αλλιώςγι' αυτό σας λέω ότι δεν είμαι τυχερός.Έμεινα εδώ να τραγουδάω και σας ρωτάωτελικά από ποιους εκδίκηση ζητάωαπό εκείνους που ξέρουμε ότι φταινεή από εκείνους που τριγύρω πάλι κλαινε.
Οι πιο πολλοί δε θα θυμάστε αυτά που τότε είχα πεικαι μ' αναγκάζετε ξανά να σας χαλάσω τη γιορτή,να πάρω σβάρνα τη χαρά κι ίσως ετούτη τη φοράνα φτύσω λόγια, ν' ακουστούν πιο καθαρά,να σας χαρίσω και το φόβο κέρασμά σαςκι απ' τα λόγια που μπερδεύω, όσα μείνουν, χάρισμα σαςκι αν φωνάζω σαν τρελός, το γουστάρω έτσι κι αλλιώς,να μπερδεύω όσα νιώθω κι όσα σκέφτομαι εντελώς.
Για τ' αδέρφια για ποια αδέρφιαΓια τα λίγα που έχουν μείνει. Ποιος θα το κρίνειΚι αν είμαι μόνος με την εκδίκηση παρέα,εγώ το κάνω για να νιώσω λίγο ωραία.Μα κι έτσι να 'ναι και να μην έφυγε κανείς,εγώ λυπάμαι που δεν έφυγα μονάχος μου νωρίς.Κι αφού νιώθω την καρδιά μου να πονάει,δε ξεχνάω και εκδίκηση ζητάω.