Fiera
Κοίτα πιο πέρα - εκεί μπορεί να τη δεις.Εκεί πέρα, αν πιστεύεις θα τη βρείςΣαν αέρα· νοιώσε κι εσύ τη Fiera.
Από την άκρη του ονείρου,κάπου στου ήλιου τη δύση,στην αγκαλιά της ομίχληςη νύχτα είχε γεννήσειτο πιο παράξενο κι όμορφο πλάσμα,μάλλον της φύσης το όγδοο θαύμα.Fiera - δίνει δροσιά στον αέρα,κάνει τα φίδια να κυλιούνται πιο πέρα.Σε ξεχάσαν παντού οι φοβισμένοι ανθρώποικαι μαραζώνουν ολάκεροι τόποι.Υπάρχουν τρόποι - υπάρχει αλήθεια,υπάρχουν δρόμοι στα παραμύθια.Τώρα είναι άδεια η γυάλινη σφαίρα,κοίτα έξω υπάρχει η Fiera.
Αρχίζει η μέρα τη βλέπω να κρύβεται στο φως,την ψάχνει ο αέρας πιο πέραγυρνάει μονάχος και τυφλός.Ακούω γέλια κι αμέσως μου ψιθυρίζει στ' αυτιά"καλημέρα..."Έχει τα χέρια απλωτα κι ένα ζευγάρι φτερά,στέκεται όρθια ή χορεύει στης βροχής τα νεράπου καθρεφτίζουν μυστικά και καμώματατων ανθρώπων τα πικρά και μονοκόμματα.Μέσα απ' τη λάσπη βρίσκει πάλι ένα κρυφό μονοπάτικαι με κοιτάζει από μένα σα να περίμενε κάτι.Τέτοιο γινάτι μ' έχει μαζί παρασύρεισαν "αγαπώ" που ποτέ του δε χαλάει χατήρι.Έχει λυτά τα μαλλιά της, στα μικρά δάχτυλά τηςσκαρώνει χάρτινα καράβια - σαλπάρουν τα όνειρά της,κοχύλια στ' αυτιά της και χίλια χρόνια μπροστάακούει να γίνονται τ' αδύνατα απ 'το τώρα, δυνατά.Κρατάει τα δάκρυα στα μάτια κλειδωμένακι η περηφάνεια της κοκκίνησε μελάνι στην πένα·σ' άσπρο χαρτί δε το χωράει τ' όνομα της,Fiera...