Έμαθε η νύχτα να μην κλαίει (Emathe i nihta na min klei)
Έμαθε η νύχτα να μην κλαίειτο δάκρυ να `χει υπομονήκι όσος καημός και να με καίειβρίσκω δροσιά σε μια βροχή
Ήρθες και μου ’φερες το καλοκαίρι μουχάρη στο χέρι σου δε χάθηκαστην καλοσύνη σου και στην αγάπη σουπόσο ζεστάθηκα
Έμαθε ο πόνος να λυγάειπήρα κουράγιο στη ζωήτώρα η αγάπη μ’ οδηγάειστ’ όνειρο που κάναμε μαζί