Margarita (Μαργαρίτα)
Πριν ξημερώσει μάτια μουτα μάτια μου θα πάρωχρόνια ο δρόμος με καλείμου βάζει νότες φάρο.Σαράντα χρόνια εξόριστοςστην τρύπα μιας κιθάραςστων ποιητών τα στέφαναστη ράχη μιας μπαλάντας
Μαργαρίτα θηλυκόπαραμύθι δανεικότραγουδάκι μου ρετρόσε μαδάω και δε μετρώΑχ Μαργαρίτα, τα πέταλα ρίχτασε τσέπες παιδιώνφιλιά ν' αρμενίσουν, σημάδια ν΄ αφήσουνστο δικό τους παρόν.
Με παιδικά μου όνειρατους ώμους μου βαραίνωμελαγχολώ τις Κυριακέςτις λέξεις παγιδεύωΚι είν΄ ο Πινόκιο εκείΞεπλένοντας τους στίχουςΚρατάει νυστέρι και μετράειΣα μετρονόμος χτύπους
Μαργαρίτα θηλυκόκλάμα μ΄ αναφιλητότραγουδάκι μου ρετρόσε μαδάω και δε μετρώΑχ Μαργαρίτα, σου κλέβω τη ρίτασε γράφω με Πινα γίνεις τοπίο, στην Πάργα ένα πλοίοκι αυτό μου αρκεί
Κλείνομαι στα τετράστιχατα ξένα συλλαβίζωμέσα σε τζάμια σκοτεινάτο κλέφτη καθρεφτίζωΜα η Μαργαρίτα με ρωτάειαν ζει και βασιλεύεικλείνει το μάτι πονηράτις ρίμες κοροϊδεύει
Μαργαρίτα θηλυκόπαραμύθι δανεικότραγουδάκι μου ρετρόσε μαδάω μα δε μετρώΑχ Μαργαρίτα, τα πέταλα ρίχτασε τσέπες παιδιώνφιλιά ν΄ αρμενίζουν, σημάδια ν΄αφήνουνστο δικό τους παρόνΑχ Μαργαρίτα, τα πέταλα ρίχτασε τσέπες παιδιώνφιλιά ν' αρμενίσουν, σημάδια ν΄αφήσουνστο δικό τους παρόν