Tsifteteli Aftonomon (Τσιφτετέλι Αυτόνομον)
Τα λόγια σου πεντόβολα στ’ αυτιά μουοι γκάφες δε μου βάλανε μυαλότο στήθος σου φωτιά στην αγκαλιά μουκαι φεύγω δίχως πρόδηλο σκοπό.
Οι φίλοι θα ρωτάνε που γυρνάωοι σύντροφοι κι αυτοί θ’ ανησυχούνκαι συ θ’ αναρωτιέσαι αν σ’ αγαπάωκι εγώ λιοντάρια κι όνους θα κυνηγάωκαι παπαγάλους θα τρυγώ στο Καμερούν.
Μπορεί να στείλω γράμμα απ’ την Μπραζίλιαξυλόγλυπτα φιλιά απ’ το Περούκαινούργιες σκέψεις θα μου μπαίνουνε φιτίλιαξανά για να μου κάψουνε τον νου.
Για πάντα θα ξεχάσω την Αθήνακαι δε θα σκέφτομαι για γυρισμόούτε τα παιδιά στη Σαλονίκηκαιρός να πάψω πια να σέρνω δεκανίκικαιρός να πάψω πια να τρέχω για γιατρό.