Έμμονη ιδέα
Άκου καθώς ο άνεμος φυσά απέναντι από την μεγάλη διαχωριστική γραμμή,φωνές παγιδευμένες στον πόθο, αναμνήσεις παγιδευμένες στον χρόνοη νύχτα είναι η συντροφιά μου, και η μοναξιά ο οδηγός μου,θα μπορούσα να περάσω την αιωνιότητα εδώ και να μην ήμουν ευχαριστημένη;
και θα ήμουν εγώ αυτή που θα σε κρατούσεθα σε φιλούσε τόσο έντοναθα σου κόψω την ανάσακαι μετά, θα σκούπιζα τα δάκρυά σουαπλά κλείσε τα μάτια σου αγάπη μουΣε αυτό τον κόσμο έχω πέσειτόσες πολλές φορές έχω προδοθείπροσπαθώντας να βρω μια ειλικρινή λέξη, για να βρωτην αλήθεια σκλαβωμένηω, μου μιλάς με γρίφουςκαι μου μιλάς με με στιχάκιατο σώμα μου λαχταρά να ανασάνει την ανάσα σουοι λέξεις σου με κρατούν στην ζωήΚαι θα ήμουν εγώ αυτήπου θα σε κρατούσεθα σε φιλούσε τόσο έντοναθα σου κόψω την ανάσακαι μετά, θα σκούπιζα τα δάκρυά σουαπλά κλείσε τα μάτια σου αγάπη μουΜέσα στην νύχτα περιπλανιέμαιείναι το πρωί που τρέμωάλλη μια μέρα γνωρίζοντας πωςτον δρόμο που φοβάμαι να βαδίσωω, μέσα στην θάλασσα των ονείρων που κινούνται,ακολουθώ χωρίς υπερηφάνειατίποτα δεν βρίσκεται μεταξύ μας εδώκαι τίποτα δεν θα με σταματήσεικαι θα ήμουν εγώ αυτήπου θα σε κρατούσεθα σε φιλούσε τόσο έντοναΘα σου κόψω την ανάσακαι μετά, θα σκούπιζα τα δάκρυά σουαπλά κλείσε τα μάτια σου...
Posseção
Escute enquanto o vento sopra além da grande divisaVozes presas, anseando, memórias presas no tempoA noite é minha companhia, e a solidão minha guiaEu passaria a eternidade aqui e não estaria satisfeita?
E eu seria aquela que te seguraTe beijaria tantoEu tiraria o seu fôlegoE depois, eu limparia as lágrimasSó feche os seus olhos queridoPor este mundo eu tropeçeiTentando achar uma palavra honestaAchar a verdade escravizidaOh você fala comigo em enigmasE você fala comigo em rimasMeu corpo dói para respirar seu hálitoSuas palavras me mantém vivaE eu seria aquelaPara te segurarTe beijar tantoEu tiraria o seu fôlegoE depois, eu limparia as lágrimasSó feche os seus olhos queridoNesta noite eu vagoÉ a manhã que eu temoOutro dia sabendoO caminho que eu temo traçarOh no mar dos sonhos acordadosEu sigo sem orgulhoNada fica entre nós aquiE eu não serei negadaE eu seria a aquelaque te seguraTe beijaria tantoEu tiraria o seu fôlegoE depois, eu limparia as lágrimasSó feche os seus olhos...