Mean

You used to hold the door for meNow you can't wait to leaveYou used to send me flowers ifYou fucked up in my dreamsI used to make you laugh with allthe silly shit I didNow you roll your eyes and walk awayAnd shake your head

When the spark has goneAnd the candles are outAnd the song is doneAnd there's no more soundWhispers turn to yellingAnd I'm thinking

How did we get so mean?How do we just move on?How do you feel in the morning when it comesAnd everythings undone?Is it 'cause we wanna be free?Well that's not me.Normally I'm so strongI just can't wake up on the floorLike a thousand times beforeknowing that forever wont be

Always sentimental when I think of how it wasWhen love was sweet and new and we justCouldn't get enoughThe shower, it reminds me you'd undress me with your eyesNow you never touch me and you tell me that you're tiredYou know it gets so sad when it all goes badAnd all you think about is all the fun you've hadAll those sorrys ain't never gonna mean a thing

I know we said somethings that we can never take backIt's like a train wreck, trying to hit the right trackWe opened up the wine and we just let it breathebut we shoulda drank it down while it was still sweetIt all goes bad eventually

Now do we stay together 'cause were scared to be alone?We got so used to this abuse it kinda feels like homeBut my baby, I just really wanna know..

How do we just move on?How do you feel in the morning when it comesAnd everythings undone?Is it 'cause we wanna be free?Well that's not me.Normally I'm so strongI just can't wake up on the floorLike a thousand times beforeknowing that forever wont be

پست

عادت کرده بودی که درو برام نگه داریاما الان همش منتظری لحظه ی رفتنت برسهتو عادت داشتی که واسم گل بفرستیحتی اگه تو خوابم یه غلطی می کردیمن عادت داشتم که تو رو به خنده بندازمبا همه ی مسخره بازیای لعنتی که میکردماما حالا تو چشماتو میچرخونی و در حالی که سرتکون میدی از پیشم میری

وقتی که رعد رفتهو شمعها پدیدار میشنو آواز تموم میشهو دیگه هیچ صدایی وجود ندارهزمزمه ها تبدیل به فریاد میشنو من تو فکر اینم که

چطوری اینقدر پست شدیم؟چطوری باید تغییر کنیم؟صبح چه احساسی بهت میده وقتی رسیده و همه چی ناتموم مونده؟دلیلش اینه که میخوایم رها باشیم؟خب راجع یه من اینطور نیستمن معمولا قویتر از این حرفامولی فقط دیگه نمیتونم از روی زمین بیدار شممثل هزاران دفعه ی پیشدرحالیکه میدونم همیشگی نیست

همیشه احساساتی میشم وقتی راجع به اینکه چطور بود فکر می کنموقتی که عشق تازه و شیرین بود که ما همیشه کمش هم میاوردیمحموم خونه یادم میندازه که تو منو با چشمات برهنه می کردیحالا هیچوقت بهم دست هم نمیزنی و مدام میگی که خسته ایمیدونی خیلی ناراحتم میکنه وقتی همش بد پیش میرهو تنها چیزی که راجع بهش فکر می کنی اینه که تا الان چقدر حال کردیو همه ی اون متاسفم متاسفم گفتنات هیچوقت معنایی نمیدن..

میدونم چیزایی گفتیم که هیچوقت نمیتونیم پس بگیریممثل لاشه ی یه قطاره که سعی کنه به مسیر درست اصابت کنهما شیشه ی شزاب رو وا کردیم و گذاشتیم نفس بکشهدر حالیکه باید مینوشیدیمش تا وقتی که شیرین بودهمش نهایتا بد پیش میره..

حالا ما واسه این با همیم که میترسیم تنها بمونیم؟از این سوء استفاده خیلی استفاده کردیماحساس مام وطن رو به آدم میده..اما عزیزم..من..فقط واقعا میخوام بدونم..

Pink "Mean" Слова пісні

Mean

پست