High Hopes
Beyond the horizon of the place we lived when we were youngIn a world of magnets and miraclesOur thoughts strayed constantly and without boundaryThe ringing of the division bell had begunAlong the long road and on down the causewayDo they still meet there by the cutThere was a ragged band that followed in our footstepsRunning before time took our dreams awayLeaving the myriad small creatures trying to tie us to the groundTo a life consumed by slow decay
The grass was greenerThe light was brighterWith friends surroundedThe nights of wonder
Looking beyond the embers of bridges glowing behind usTo a glimpse of how green it was on the other sideSteps taken forwards but sleepwalking back againDragged by the force of some inner tide
At a higher altitude with flag unfurledWe reached the dizzy heights of that dreamed of world
Encumbered forever by desire and ambitionThere's a hunger still unsatisfiedOur weary eyes still stray to the horizonThough down this road we've been so many times
The grass was greenerThe light was brighterThe taste was sweeterThe nights of wonderWith friends surroundedThe dawn mist glowingThe water flowingThe endless river
Forever and ever
Velike nade
Iznad horizonta u mjestu gdje smo živjeli kad smo bili mladiU svijetu magneta i čudesaNaše misli su lutale bezgranično i neprestanoZvonjava zvona podjele je počelaUzduž duge ceste i preko mostaSastaju li se još uvijek tamo pokraj presjekaPostojao je iskidani lanac koji nas je pratio u stopuTekao je dok nam vrijeme nije oduzelo naše snoveOstavljajući mnoštvo malih stvorenja koji su nas pokušavalisvezati na tloNa život prožet sporim truljenjem
Trava je bila zelenijaSvjetlo je bilo sjajnijeOkruženi prijateljimaU čudesnim noćima
Gledali smo preko plamena gorućih mostova iza nasDa bi vidjeli kako je zeleno nekoć bilo na drugoj straniKoračajući naprijed ali mjesečareći ponovno natragVućeni silom neke duševne struje
Na visokom uzvišenju s raspetom zastavomDostigli smo vrtoglave visine svijeta kojeg smo sanjali
Zauvijek opterećeni željom i ambicijomPostoji glad još uvijek neutaženaNaše umorne oči još lutaju horizontomIako smo ovom cestom lutali toliko puta
Trava je bila zelenijaSvjetlo je bilo sjajnijeOkus je bio slađiU čudesnim noćimaOkruženi prijateljimaSjaj magle u svitanjuStrujanje vodeBeskrajna rijeka
Uvijek i zauvijek
Nagy remények
A látóhatár mögött, a helyen ahol éltünk, mikor fiatalok voltunkEgy vonzó és csodás világbanFolyton határ nélkül kalandoztak gondolatainkAz elválasztó harang megszólaltA hosszú út mentén és lent a töltésenMég mindig találkoznak az elválasztásnálRongyos társaság volt, kik nyomdokainkba léptekFutva mielőtt az idő elvette álmainkatElhagyunk számtalan kis teremtményt, amik megpróbálnak hozzákötni a földhözHol a múló élet lassú romlásnak van kitéve
A fű zöldebb voltA fény ragyogóbb voltBarátokkal körbevéveA csoda éjszakái
Nézni a mögöttünk lángoló hidak fáklyáin túlraMegpillantani, milyen zöld volt a túloldalonLépéseket tettünk előre, de álmunkban visszafelé haladtunkVonakodtunk a belső árapály erejétől
Egy nagyobb magasságban kibontott zászlóvalElértük a megálmodott világ szédítő csúcsát
Az óhaj és nagyravágyás örök terhe alattVan egy éhség, ami csillapítatlanFáradt szemeink még a látóhatárt vizslatjákHa ezen az úton már sokszor jártunk is
A fű zöldebb voltA fény ragyogóbb voltAz íz édesebb voltA csoda éjszakáiBarátokkal körbevéveAz izzó hajnali ködA víz folyikA végtelen folyó
Mindörökké és örökké
Speranțe înalte
Peste orizontul locului unde am trăit când eram tineriÎn o lume de magneți și miracoleGândurile noastre pribegeau constant și fără limiteÎncepeau să tragă clopotele diviziuniiDe-a lungul șoselei și pe barajOare încă se mai întâlnesc acolo la tăieturăO trupă zdrențăroasă ne călca pe urmeFugind înaintea timpului, ne-au luat viseleLăsând miriada de creaturi mici să ne lege de pământDe o viață consumată de putrezire înceată
Iarba era mai verdeLumina era mai strălucitoareÎnconjurat de prieteniNopțile de minuni
Privind peste jarul podurilor, lucind după noiAm zărit cât de verde era de cealaltă partePași făcuți înainte dar mergând în somn înapoiTrași de forța unui val interior
La o înălțime mai mare cu steagul desfășuratAm atins culmile amețitoare ale acelei lumi visate
Veșnic încurcați de dorință și ambițieE o foame încă nesatisfăcutăOchii noștri obosiți încă se pierd spre orizontDeși am fost pe acest drum de atâtea ori
Iarba era mai verdeLumina era mai strălucitoareGustul mai dulceNpțile de minuniÎnconjurat de prieteniCeața dimineții strălucindApa curgândRâul nefârșit
Veșnic și pentru totdeauna