Μήπως ξέρεις...
Έχω συνηθίσει να ζω μόνο με σένα, μόνο με σένα...Να καλωσορίζω την αυγή και να ακούω πως δεν θα ξυπνήσεις μαζί μου...Μου έγινε τόσο απλό να παίρνω ανάσες σε ανοιχτό παράθυρο...Και να της επαναλαμβάνω ένα μόνο:
Μήπως ξέρεις...Κατά το μήκος των νυχτερινών δρόμωνπερπατούσα ξυπόλητη χωρίς να λυπάμαι τα πόδια (μου)Η καρδιά του τώρα βρίσκεται στα χέρια σου.Μην τον χάσεις και μην (τον) σπάσειςΓια να μην φέρεις κατά το μήκος των νυχτερινών δρόμωντη στάχτη της αγάπης στα χέρια, έχοντας ματώσει τα πόδιαΟ παλμός του τώρα βρίσκεται στα δικά σου μάτια.μην τον χάσεις και μην (τον) σπάσεις.
Και τον Ιανουάριο ας χτυπάει στο παράθυρό του γκρίζα βροχή.Ας μην αγκαλιάζει εμένα, αλλά όπως και να'χει, με θυμάται.Και ας προφέρει το όνομά μου δυνατά κατά λάθος.Και ας σιωπά που όπως και να'χει, θυμάται.Και πίσω από το παράθυρο η καταραμένη βροχή καίει τα φανάρια.Γλυκό μου αγόρι, συγχώρεσέ με γι'αυτό το τρέμουλο.Και ας ψιθύρισα την ώρα που έκλαιγα ένα σιγανό αντίο.Μην το ξεχνάς Μην το ξεχνάς.
Μήπως ξέρεις...Κατά το μήκος των νυχτερινών δρόμωνπερπατούσα ξυπόλητη χωρίς να λυπάμαι τα πόδιαΗ καρδιά του τώρα βρίσκεται στα χέρια σου.Μην τον χάσεις και μην (τον) σπάσειςΓια να μην φέρεις κατά το μήκος των νυχτερινών δρόμωντη στάχτη της αγάπης στα χέρια, έχοντας ματώσει τα πόδιαΟ παλμός του τώρα βρίσκεται στα δικά σου μάτια.μην τον χάσεις και μην (τον) σπάσεις.
Μήπως ξέρεις...Κατά το μήκος των νυχτερινών δρόμωνπερπατούσα ξυπόλητη χωρίς να λυπάμαι τα πόδιαΗ καρδιά του τώρα βρίσκεται στα χέρια σου.Μην τον χάσεις και μην (τον) σπάσειςΓια να μην φέρεις κατά το μήκος των νυχτερινών δρόμωντη στάχτη της αγάπης στα χέρια, έχοντας ματώσει τα πόδιαΟ παλμός του τώρα βρίσκεται στα δικά σου μάτια.μην τον χάσεις...
Stii tu oare
Eu m-am deprins sa traiesc nu mai cu tine, numai cu tineIntimpinind rasaritul si auzind cum te trezesti dar nu cu mine...Mi-a stat atit de usor sa rasuflu la fereastra deschisa...Si repetindu-i doar una:
Stii tu oare? de-a lungul drumurilor in noaptemergeam desculta si nu-mi crutam picioareleInima lui este acum in mîinile taleNu o pierde si nu o frîngePentru a nu duce de-a lungul drumurilor in noaptescrumul dragostei in miini, ranind picioarele pina la singePulsul lui este acum in ochii taiNu-l pierde si nu-l frînge
Si in ianuarie sa bata ploaia la el in geamLasa-l sa nu ma cuprinda pe mine dar oricum sa-si aminteascaSi intimplator sa rosteasca numele meuSi sa taca ca totusi isi aduce aminteIar afara ploaia stinge felinareleScumpul meu iarta-ma pentru tremurul acestaSi chiar daca printre lacrimi am soptit adioNu uita, nu uita
Stii tu oare? de-a lungul drumurilor in noaptemergeam desculta si nu-mi crutam picioareleInima lui este acum in mîinile taleNu o pierde si nu o frîngePentru a nu duce de-a lungul drumurilor in noaptescrumul dragostei in miini, ranind picioarele pina la singePulsul lui este acum in ochii taiNu-l pierde si nu-l frînge
Stii tu oare? de-a lungul drumurilor in noaptemergeam desculta si nu-mi crutam picioareleInima lui este acum in mîinile taleNu o pierde si nu o frîngePentru a nu duce de-a lungul drumurilor in noaptescrumul dragostei in miini, ranind picioarele pina la singePulsul lui este acum in ochii taiNu-l pierde...