Znaesh' li ty (Знаешь ли ты)
Я так привыкла жить одним тобой, одним тобой...Встречать рассвет и слышать как проснешься не со мной...Мне стало так легко дышать в открытое окно...И повторять ей лишь одно:
Знаешь ли ты? Вдоль ночных дорогшла босиком не жалея ногСердце его теперь в твоих руках.Не потеряй его и не сломайЧтоб не нести вдоль ночных дорогпепел любви в руках, cбив ноги в кровьПульс его теперь в твоих глазах.не потеряй его и не сломай.
И в январе пуcть бьется серый дождь к нему в окно.Пусть обнимает не меня, но помнит все равно.И пусть случайно мое имя вслух произнесет.И пусть молчит что все же помнит.А за окном сжигает фонари проклятый дождь.Мой нежный мальчик ты прости меня за эту дрожь.И пусть сквозь слезы прошептала тихое прощай.Не забывай Не забывай
Знаешь ли ты? Вдоль ночных дорогшла босиком не жалея ногСердце его теперь в твоих руках.Не потеряй его и не сломайЧтоб не нести вдоль ночных дорогпепел любви в руках, cбив ноги в кровьПульс его теперь в твоих глазах.не потеряй его и не сломай.
Знаешь ли ты? Вдоль ночных дорогшла босиком не жалея ногСердце его теперь в твоих руках.Не потеряй его и не сломайЧтоб не нести вдоль ночных дорогпепел любви в руках, cбив ноги в кровьПульс его теперь в твоих глазах.не потеряй его..
Μήπως ξέρεις...
Έχω συνηθίσει να ζω μόνο με σένα, μόνο με σένα...Να καλωσορίζω την αυγή και να ακούω πως δεν θα ξυπνήσεις μαζί μου...Μου έγινε τόσο απλό να παίρνω ανάσες σε ανοιχτό παράθυρο...Και να της επαναλαμβάνω ένα μόνο:
Μήπως ξέρεις...Κατά το μήκος των νυχτερινών δρόμωνπερπατούσα ξυπόλητη χωρίς να λυπάμαι τα πόδια (μου)Η καρδιά του τώρα βρίσκεται στα χέρια σου.Μην τον χάσεις και μην (τον) σπάσειςΓια να μην φέρεις κατά το μήκος των νυχτερινών δρόμωντη στάχτη της αγάπης στα χέρια, έχοντας ματώσει τα πόδιαΟ παλμός του τώρα βρίσκεται στα δικά σου μάτια.μην τον χάσεις και μην (τον) σπάσεις.
Και τον Ιανουάριο ας χτυπάει στο παράθυρό του γκρίζα βροχή.Ας μην αγκαλιάζει εμένα, αλλά όπως και να'χει, με θυμάται.Και ας προφέρει το όνομά μου δυνατά κατά λάθος.Και ας σιωπά που όπως και να'χει, θυμάται.Και πίσω από το παράθυρο η καταραμένη βροχή καίει τα φανάρια.Γλυκό μου αγόρι, συγχώρεσέ με γι'αυτό το τρέμουλο.Και ας ψιθύρισα την ώρα που έκλαιγα ένα σιγανό αντίο.Μην το ξεχνάς Μην το ξεχνάς.
Μήπως ξέρεις...Κατά το μήκος των νυχτερινών δρόμωνπερπατούσα ξυπόλητη χωρίς να λυπάμαι τα πόδιαΗ καρδιά του τώρα βρίσκεται στα χέρια σου.Μην τον χάσεις και μην (τον) σπάσειςΓια να μην φέρεις κατά το μήκος των νυχτερινών δρόμωντη στάχτη της αγάπης στα χέρια, έχοντας ματώσει τα πόδιαΟ παλμός του τώρα βρίσκεται στα δικά σου μάτια.μην τον χάσεις και μην (τον) σπάσεις.
Μήπως ξέρεις...Κατά το μήκος των νυχτερινών δρόμωνπερπατούσα ξυπόλητη χωρίς να λυπάμαι τα πόδιαΗ καρδιά του τώρα βρίσκεται στα χέρια σου.Μην τον χάσεις και μην (τον) σπάσειςΓια να μην φέρεις κατά το μήκος των νυχτερινών δρόμωντη στάχτη της αγάπης στα χέρια, έχοντας ματώσει τα πόδιαΟ παλμός του τώρα βρίσκεται στα δικά σου μάτια.μην τον χάσεις...
Ke 'ilo
Neu maheni 'i he nofo pe mo koe.. mo koe pe..Ke fetaulaki mo e hopo 'a e la'a pea keu fanongo atu ki ho'o aa ka 'ikai mo au..Na'e faingofua ia keu manava 'i he sio'ata matapa avaPea keu toe lau ki ai ha me'a e taha:
Ke 'ilo? 'I he ve'ehala po'uliNeu fano ta'esu 'o 'ikai tokanga au ki hoku va'e'Oku 'i ho nima ia 'e hono loto'Oua mole ia pe maumau'i iaKe 'oua fua ia 'i he ve'ehala po'uliKo e 'efu 'ofa 'i ho nima, ngangana ia ki ho va'eKo e manava 'o 'ene kalava ia 'i ho mata'Oua mole ia pe maumau'i ia.
Pea tuku ke tuki 'a e 'uha hina ki hono sio'ata matapa 'i he mahina LihamuiKe ne 'oua faufua au ka ke manatu'i ia 'ia te auPea tuku ke ne lau'i longoa'a 'eku hingoa mo e halaPea tuku ke ne longomate ke ne lava 'o manatu'i auKa 'i tu'a ia, ko e 'uha ni kuo tutu 'a e pomaama'E si'eku tamasi'i malu, fakamolemole mai he 'oku momoko 'i tu'a niPea 'i he lo'imata neu fanafana 'aki 'a e "alu aa" fakalongomate'Oua ngalo ke manatu'i ia, ke manatu'i ia..
Ke 'ilo? 'I he ve'ehala po'uliNeu fano ta'esu 'o 'ikai tokanga au ki hoku va'e'Oku 'i ho nima ia 'e hono loto'Oua mole ia pe maumau'i iaKe 'oua fua ia 'i he ve'ehala po'uliKo e 'efu 'ofa 'i ho nima, ngangana ia ki ho va'eKo e manava 'o 'ene kalava ia 'i ho mata'Oua mole ia pe maumau'i ia.
Ke 'ilo? 'I he ve'ehala po'uliNeu fano ta'esu 'o 'ikai tokanga au ki hoku va'e'Oku 'i ho nima ia 'e hono loto'Oua mole ia pe maumau'i iaKe 'oua fua ia 'i he ve'ehala po'uliKo e 'efu 'ofa 'i ho nima, ngangana ia ki ho va'eKo e manava 'o 'ene kalava ia 'i ho mata'Oua mole ia..
Biliyormusun
Sadece senle yaşamaya o kadar alışmıştım ki,yalnız seninle..Şafaklar beklemek ve başkasının yanında uyanmalarını duymak.O kadar kolay oldu bana açık camdan nefes almakVe ona tek şunları tekrarlamak:Biliyor musun,Gece yollar boyunca yalınayak yüredim ayaklarıma acımadan,Kalbi senin ellerindedir artık –Sakın kaybetme, kırma da!Gece yollar boyunca neler taşıyım?Aşkın külü ellerimdedir,Ayaklarımı kan kadar yardım.Yüreği gözlerindedir –Sakin kaybetme, kırma da’
Ocakta kara yağmur onun penceresine vursun,Başkasına sarılsın, bana değil,Ama aklından çıkmayayım,Tesadüfen adım çıksın dudadklarından.Ana Seslensin hatırladığını.
Dışarıda lanet yağmur fenerler yakıyor,Müşfik oğlum benim, bu titremem içinaffet beni,Yaşgözlerinden fısıldadım Elveda, Olsun. Unutma, unutma
Biliyor musun,Gece yollar boyunca yalınayak yüredim ayaklarıma acımadan,Kalbi senin ellerindedir artık –Sakın kaybetme, kırma da!Gece yollar boyunca neler taşıyım?Aşkın külü ellerimdedir,Ayaklarımı kan kadar yardım.Yüreği gözlerindedir –Sakın kaybetme, kırma da!’