Vetrom Stat' (Ветром стать)
Когда я умру - я стану ветромИ буду жить над твоей крышейКогда ты умрёшь ты станешь солнцемИ всё равно меня будешь выше
Осенним ветром я буду где-тоЛетать с тобой ветром по светуТы не поймёшь, а я незаметноШепну теплом: "Ах, солнце, где ты ?"
Только ты не будь пока солнцемСлышишь, я буду петь тебе песни с крышЯ буду снова той, кем ты дышишьОсталось ветром лишь стать
Я буду ждать лишь твоей улыбкиИ буду слушать твои пластинкиС твоих ресниц собирать снежинкиОсталось ветром лишь стать
Когда я умру - я стану ветромНа землю падать первым снегомСмеясь летать с тобой по светуИ нет счастливей в мире этом
Когда ты умрёшь ты станешь солнцемИ украдёшь мои морозыИ зацветут в садах мимозыИ сердца льдинки станут слёзы
Vetrom stat' (Ветром стать)
Öləndə olacacağam əsən küləkVə yaşayacağam sənin çardağındaSən öləndə olacaqsan günəşVə onsuzda olacaqsan məndən yuxarıda
Payız küləyi ilə mən oralardaSəninlə uçacağıq aydınlığaSən anlamayacaqsan,və gizlicə mən"Haradasan Günəş" deyə pıçıldaram ürəkdən
Ancaq sən hələ Günəş olmadanEşidəcəksən,sənə nəğmələr söyləyəcəyəm çardaqdanYenə aldığın nəfəs olacağamBunun üçün sadəcə külək olmalıyam
Sadəcə sənin gülümsəməni gözləyəcəyəmSadəcə sənin vallarına qulaq asacağamSənin kipriklərindən qar dənələrini toplamaq üçün gərəkAncaq olmalıyam əsən külək
Öləndə olacağam əsən küləkYerə ilk qarla enərəkAydınlığa uçmaq səninlə gülüşərəkBundan böyük xoşbəxtlik olmasa gərək
Sən öləndə Günəş olacaqsanVə mənim şaxtamı oğurlayacaqsanVə Açacaq bağçalarda mimozalarVə əriyəcək qəlbdəki buzlar
Stát se větrem
Když zemřu, stanu se větrema budu žít nad tvou střechoukdyž zemřeš, staneš se sluncema každopádně budeš výše než já
podzimním větřem budu kdekolivlétat s tebou větrem po světěnepochopíš ale já nenápadnězašeptám vřele - ach slunce, kde jsi?
jen ty nebuď zatím sluncemslyšíš, budu tobě zpívat písně ze střechbudu znova tou, kým dýchášzbylo jen stát se větrem
budu čekat jen na tvé úsměvya budu poslouchat tvé deskyz tvých písní posbírám sněhové vločkyzbylo jen stát se větrem
když zemřu, stanu se větremna zemi padat prvním sněhemsmát se, létat s tebou po světěa nebude šťastnější osoby na tomto světě
když zemřeš, staneš se sluncema ukradneš mé mrazya vykvetou v sadech akáciea z kusů ledu srdce se stanou slzy
Vėju tapti
Kuomet aš numirsiu, aš tapsiu vėjuIr gyvensiu virš tavo stogo.Kuomet tu numirsi, tu tapsi sauleIr visvien už mane būsi aukštesnis.
Rudeniniu vėju aš kažkurSkrisiu su tavim (vėju) po pasaulį.Tu nesuprasi, o aš nepastebimaiSukuždėsiu šiluma „Ach, saule, kur tu?“.
Tiktai tu nebūk kolkas saule,Girdi, aš dainuosiu tau dainas iš stogo.Aš būsiu vėl tuo, kuo tu kvėpuoji,Beliko vėju tik tapti.
Aš lauksiu tik tavo šypsenos,Ir klausysiuos tavo plastinkių.Nuo tavo blakstienų rinkti snaiges,Beliko vėju tik tapti.
Kuomet aš numirsiu, aš tapsiu vėju,Ant žemės krisiu pirmu sniegu.Juokdamasi skrisiu su tavim po visatą;Ir nėra laimingesnės šiame pasauly.
Kuomet tu numirsti, tu tapsi sauleIr pavogsi mano šalnas;Ir sužydės soduose mimozos,Ir širdies ledukai taps ašaromis.
Tornar-se vento
Quando eu morrer, vou me tornar ventoE viverei em cima de seu telhadoQuando você morrer, você vai tornar-se o solE você estará de qualquer modo mais alto que eu
Eu serei como o vento do outono em algum lugarÀ ponto de voar contigo, como o vento no mundoVocê não vai entender,e ao mesmo tempoVou murmurar com calor: Oh sol, onde está você?"
Mas não seja o sol agora!Escute, eu cantarei de cima dos telhadosSerei novamente o que você respiraA única coisa que me resta é tornar-me o vento
Só vou esperar pelo teu sorrisoVou ouvir seus discosVou retirar os flocos de neve de seus cíliosA única coisa que me resta é tornar-me o vento
Quando eu morrer, vou tornar-me o ventoVou cair na terra como a primeira neveVou voar com você pelo mundo, sorrindoE ninguém neste mundo será mais feliz que eu
Quando você morrer, você vai tornar-se solE você vai roubar meu vento geladoE as mimosas vão florescer nos jardinsE as pedras de gelo do coração vão se tornar lágrimas
Hóa Thành Cơn Gió
Khi em chết, em sẽ hóa thành cơn gióVà sẽ sống trên mái nhà của anhKhi anh chết, anh sẽ hóa thành mặt trờiVà dẫu ra sao anh cũng sẽ ngự trị nơi cao hơn em
Em sẽ là làn gió thu trôi lang thang đâu đóLà làn gió cùng anh ngao du khắp đất trờiAnh sẽ không hiểu, và em sẽ lặng lẽThỏ thẻ bên anh thật nồng êm:“Ôi, mặt trời ơi, anh đâu rồi?”
Nhưng xin anh đừng vội trở thành vầng dươngHãy nghe emEm sẽ hát anh nghe những khúc ca từ trên những mái nhàEm sẽ lại là làn hơi anh thởĐiều còn lại em cần làm là hóa thành cơn gió
Em sẽ chỉ chờ nụ cười của anhVà sẽ lắng nghe những đĩa nhạc của anhTừ hàng mi anh em sẽ nhặt những bông tuyết trắngĐiều còn lại em cần làm là hóa thành cơn gió
Khi em chết, em sẽ hóa thành cơn gióRơi trên nền đất như hạt tuyết đầu tiênCùng anh vui cười bay khắp nhân gianVà không ai trên thế gian hạnh phúc hơn
Khi anh chết, anh sẽ hóa thành vầng dươngVà đánh cắp nét lạnh lùng của emVà nơi sân vườn hoa trinh nữ sẽ bừng nởVà sâu trong em giá băng sẽ tan thành nước mắt