Tanto
Enséñame a rozarte lento,quiero aprender a quererte, de nuevo,susurrarte al oído, que puedo.
Si quieres te dejo un minuto,pensarte mis besos, mi cuerpo, y mi fuego,que yo espero si tardas, porque creo que te debo, mucho.
Ahora, que me he quedado solo,veo que te debo tanto y lo siento tanto,ahora, no aguantaré sin ti, no hay forma de seguir,así...
Vamos a jugar a escondernos,besarnos si de pronto nos vemos,desnúdame, y ya luego veremos,vamos a robarle el tiempo al tiempo.
Por mucho que aprieto tus manos,me cuesta creer que aún no te hayas marchado,me fundiré en tus labios,como se funden mis dedos en el piano.
Ahora, que me he quedado solo,veo que te debo tanto y lo siento tanto,ahora, no aguantaré sin ti, no hay forma de seguir,así...
Tú, que me enseñaste a ser sincero,sin temor a lo que pienso, evitando la mentira,tú, que siempre has estado presentey cuando no estaba la gente que tanto me prometía.
Tú, que me enseñaste a ser sincero,sin temor a lo que pienso, evitando la mentira,tú, que siempre has estado presentey cuando no estaba la gente que tanto me prometía.
Ahora, que me he quedado solo,veo que te debo tanto y lo siento tanto,ahora, no aguantaré sin ti, no hay forma de seguir,así, así, así, así, así, así, así, así...
كثيرا
بابلو البوران - كثيرا
علميني كيف ألمسك ببطءأريد أن أتعلم أن أحبك من جديدأن أهمس في أذنك ما أستطيعه
لو أحببت أعطيك دقيقةلتفكري في قبلاتي جسمي وناريآمل أن تأخذيهم، لأنني أعتقد أنني أدين لك بالكثير
والآن، بعد أن تركت وحيداأرى أنني مدين لك كثيرا، وأشعر بالأسف كثيراالآن، لا أستطيع أن أتحمل بدونك، ليس هناك طريقة للمتابعةكذلك
سنلعلب الغميضةنتبادل القبل حينما نرى بعضناعريني، ومن ثم سنرىسنسرق الوقت من الوقت
فكلما ضغطت يديك أكثركلما أحسست أنه أصعب التصديق بأنك لم ترحلي بعدأنا أذوب في شفتيككما تذوب أصابعي في البيانو
والآن، بعد أن تركت وحيداأرى أنني مدين لك كثيرا، وأشعر بالأسف كثيراالآن، لا أستطيع أن أتحمل بدونك، ليس هناك طريقة للمتابعةكذلك.
أنت، التي علمتني أن أكون صادقامن دون خوف مما أفكر به، أن أتجنب الأكاذيبأنت، التي قد كنت كنت دائما حاضرة من أجليبينما الجميع كانوا يعطونني الكثير من الوعود
أنت، التي علمتني أن أكون صادقامن دون خوف مما أفكر به، أن أتجنب الأكاذيبأنت، التي قد كنت كنت دائما حاضرة من أجليبينما الجميع كانوا يعطونني الكثير من الوعود
والآن، بعد أن تركت وحيداأرى أنني مدين لك كثيرا، وأشعر بالأسف كثيراالآن لا أستطيع أن أتحمل بدونك، ليس هناك طريقة للمتابعة
كذلك، كذلك، كذلككذلك، كذلك، كذلك
Τόσο Πολύ
Pablo Alboran - Τόσο Πολύ
Μάθε μου να σε αγγίζω αργάΘέλω να μάθω να σ 'αγαπώ και πάλι,να ψιθυρίζω στο αυτί σου, ότι μπορώ.
Αν θέλεις,σου δίνω ένα λεπτόΣκέψου τα φιλιά μου,το κορμί μου και το πάθος μου.Ελπίζω να τα σκέφτηκες,γιατί πιστεύω ότι σου χρωστάω πολλά ακόμα
Και τώρα,έχω μείνει μόνος μουΒλέπω ότι σου χρωστάω τόσα πολλά και λυπάμαι πολύΤώρα,δεν μπορώ να συνεχίσω χωρίς εσένα,δεν υπάρχει συνέχειαΌπως και αυτό...
Θα παίζουμε κρυφτόΘα φιλιόμαστε όταν θα βρίσκουμε ο ένας τον άλλονΓδύσε με,και τότε θα δούμεΘα κλέψουμε την στιγμή από τον χρόνο
Το δύσκολο είναι να αγγίζω τα χέρια σουΤο πιο δύσκολο είναι να πιστέψω είναι ότι ακόμα δεν έχεις φύγειΛιώνω στο στόμα σουΚαθώς τα δάχτυλα μου παίζουν πιάνο
Και τώρα,έχω μείνει μόνος μουΒλέπω ότι σου χρωστάω τόσα πολλά και λυπάμαι πολύΤώρα,δεν μπορώ να συνεχίσω χωρίς εσένα,δεν υπάρχει συνέχειαΌπως και αυτό...
Εσύ μου δίδαξες,πως να είμαι ειλικρινείςΧωρίς κανένα φόβο του τι σκέφτομαι,αποφεύγοντας τα ψέματαΕσύ,ήσουν πάντα εκεί για μέναΕνώ οι άλλοι ήταν μόνο υποσχέσεις
Εσύ μου δίδαξες,πως να είμαι ειλικρινείςΧωρίς κανένα φόβο του τι σκέφτομαι,αποφεύγοντας τα ψέματαΕσύ,ήσουν πάντα εκεί για μέναΕνώ οι άλλοι ήταν μόνο υποσχέσεις
Και τώρα,έχω μείνει μόνος μουΒλέπω ότι σου χρωστάω τόσα πολλά και λυπάμαι πολύΤώρα,δεν μπορώ να συνεχίσω χωρίς εσένα,δεν υπάρχει συνέχειαΌπως και αυτό...και αυτό...και αυτό....
Toliko
Nauči me da te polagano diramŽelim te ponovno naučiti voljetiŠaptati ti na uho da mogu.
Ako želiš, dajem ti minutuMisle na tebe, moji poljupci, moje tijelo i moja vatraZa koje se nadam da ćeš ih prihvatiti jer mislim da ti puno dugujem
Sada kad sam ostao samVidim da ti dugujem toliko i tako mi je žao,Sad neću izdržati bez tebe, nema načina da nastavim daljeovako...
Igrajmo se skrivačaAko se odjednom vidimo poljubit ćemo seSvuci me a kasnije ćemo vidjetiUkrast ćemo vrijeme samom vremenu
Koliko god da stišćem tvoje rukeTeško mi je povjerovati da još nisi otišlaRastopit ću se na tvojim usnamakao što se moji prsti tope na klaviru.
Sada kad sam ostao samVidim da ti dugujem toliko i tako mi je žao,Sad neću izdržati bez tebe, nema načina da nastavim daljeovako...
Ti, koja si me naučila da budem iskrenBez straha od vlastitih misli, izbjegavajući lažTi, koja si uvijek bila prisutnai kad nije bilo ljudi koji su mi toliko obećavali
Ti, koja si me naučila da budem iskrenBez straha od vlastitih misli, izbjegavajući lažTi, koja si uvijek bila prisutnai kad nije bilo ljudi koji su mi toliko obećavali
Sada kad sam ostao samVidim da ti dugujem toliko i tako mi je žao,Sad neću izdržati bez tebe, nema načina da nastavim daljeovako, ovako, ovako, ovako, ovako...
Toliko
Nauči me da te okrznem, polakoŽelim da naučim da te ponovo volimDa ti šapnem na uvo, da mogu
Ako želiš,daću ti trenutakDa misliš na moje poljupce,telo,moju vatruSačekaću ako ti treba vremena jer mislim da ti dugujem,mnogo
Sada, kad sam ostao samVidim da ti dugujem toliko, i tako mi je žaoSada, neću izdržati bez tebeNe postoji način da se nastavi, ovako
Igrajmo se žmurkeLjubimo se ako se iznenada vidimoSvuci me, i posle ćemo videtiUkradimo vreme vremenu
Koliko god pritiskao tvoje rukeTeško mi je da poverujem da još nisi otišlaIstopiću se na tvojim usnamaKao što se moji prsti stapaju s klavirom
Sada, kad sam ostao samVidim da ti dugujem toliko, i tako mi je žaoSada, neću izdržati bez tebeNe postoji način da se nastavi, ovako
Ti, koja si me naučila da budem iskrenBez straha od onoga što mislim, izbegavajući lažTi, koja si uvek bila prisutnaI kada nije bilo ljudi koji su mi toliko obećavali
Ti, koja si me naučila da budem iskrenBez straha od onoga što mislim, izbegavajući lažTi, koja si uvek bila prisutnaI kada nije bilo ljudi koji su mi toliko obećavali
Sada, kad sam ostao samVidim da ti dugujem toliko, i tako mi je žaoSada, neću izdržati bez tebeNe postoji način da se nastavi, ovako, ovako, ovako.....
Çok
Öğret bana sana dokunmayı,Seni yeniden sevmek istiyorum,Fısıldamak istiyorum kulağına,Bunu yapabileceğimi.
İstersen sana zaman veririm,Seni düşünerek, öpücüklerimi, vücudumu, tutkumu,Umarım tüm bunları kabul edersin,Çünkü sana borçluyum, çok...
Şimdi, yapayalnız kaldım,Anlıyorum ki sana borçluyum ve üzgünüm çok,Şimdi tutunamam sensiz, yoluma devam edemem,Böyle...
Saklambaç oynayalım,Birbirimizi öpelim gördüğümüz an,Beni soy ve sonra,Zamandan zaman çalalım.
Parmaklarına ne kadar çok dokunursam,O kadar çok inanmakta zorlanıyorum, bırakıp gitmediğine,Dudaklarında eriyorum,Parmaklarımın piyanoda eridiği gibi.
Şimdi, yapayalnız kaldım,Anlıyorum ki, sana borçluyum ve üzgünüm çok,Şimdi tutunamam sensiz, yoluma devam edemem,Böyle...
Sen, sendin bana öğreten samimi olmayı,Düşündüğümden korkmadan, yalansız olmayı,Sen, sen hep arkamdaydın,Diğerleri bana sadece vaatte bulunurken.
Sen, sendin bana öğreten samimi olmayı,Düşündüğümden korkmadan, yalansız olmayı,Sen, sen hep arkamdaydın,Diğerleri bana sadece vaatte bulunurken.
Şimdi, yapayalnız kaldım,Anlıyorum ki, sana borçluyum ve üzgünüm çok,Şimdi tutunamam sensiz, yoluma devam edemem,Böyle, böyle, böyle...