Όμορφος Πόνος
[Εισαγωγή: Έμινεμ και Σία]Αισθάνομαι να βράζω,τα πάντα φλέγονται.Το σήμερα είναι μια επίπονη υπενθύμιση του λόγουπου μόνο αισιόδοξοι μπορούμε να είμαστε,όσο πιο πολύ το αφήνεις πίσω σου.Και αυτή τη στιγμή, είμαι μέσα στις σκέψεις μουκαι κοιτάζω πέραν, επειδή...
[Χορωδιακό: Σία]...την εύρηκα στις φλόγες,αυτός είναι ένας όμορφου είδους πόνος.Αν βάζεις φωτιά στο χθες,ευρέ το φως, ευρέ το φως, ευρέ το φως.Ίσταμαι στις φλόγες,αυτός είναι ένας όμορφου είδους πόνος.Αν βάζεις φωτιά στο χθες,ευρέ το φως, ευρέ το φως, ευρέ το φως.
[Α' Στροφή]Εχθές, προύλεγαν τυφώνα,σήμερα έχουμε επακόλουθο. Ο κόσμος σου μισοχάθηκε,εσύ ξυπνάς και ας αναμείνουμε να αρχίσουμε όλα τα πρωινά διαδικαστικά.Την ανοικοδόμηση και εσύ έχεις εν ενεργεία έργα.Σήμερα είναι ένα νέο κεφάλαιο,που θυμίζει επικίνδυνο άσθμα.Τα αστραπόβροντα σε προσπέρασαν,κι εσύ τα αντιστάθμισες και τους έβγαλες τα μάτιαμε το αγκαθωτό θάμνο όπου κάποτε μύριζες τα τριαντάφυλλα, σταματούσες να τα εισπνεύσεις, δεν φαίνεται να βούλωσε η μύτη σου.Τόση προσήλωση στην αισιοδοξία,και μετά πας τέρμα τα γκάζια,και προσκρούεις γοργά, περαιτέρω βεβαιωμένη,χωρίς να γυρίσεις την πλάτη, ίσως την χτυπήσεις,αλλά κάθε μέρα είναι και νέο μάθημα.Καθώς εσύ πορεύεσαι στη ζωή,ενίοτε να μην θελήσεις να κάνεις μεταβολή, αλλά θα υποχρεωθείςγια να αποτρέψεις την καταστροφή. Ευτυχώς, ουδεμία μόνιμη ζημιά, επειδή σε τσάκισαν.Είναι σαν να σε έσφαξαν εν βρασμώ ψυχής και να σε ξεπέταξαν.Όμως, εσύ αναγεννήθηκες από τις στάχτες σουκαι όλον τον πόνο σου τον μετέβαλες σε βενζίνη.Και όσο φλέγεις το παρελθόν σου,ίστασαι έμπροσθεν της κολάσεως και ερμηνεύεις:
[Χορωδιακό: Σία]
[Β' Στροφή]Οπότε οικειοποιήσουτην ανάγκη να καταπιείς αυτό το χάπι.Συμβαίνει πάντοτε, σε στενοχωρούν και σου κλέβουν τη ζωήκαι, αναλόγως, νιώθεις θανούσαεπειδή εσφάγης έσωθεν.Όμως, παραμένεις ζωντανός, οπότε πρέπει να επιβιώσειςμολονότι σήμερα ίσως βουρκώσεις επειδή έχεις αποδυναμωθεί,όλα φαίνονται κατάμαυρα και απελπιστικά.Το φως που αναζητάςαρχίζει να προσέρχεται, είναι το μοναδικό πράγμα που σε αποτρέπειαπό τάσεις αυτοκαταστροφής.Και εγώ θα πονέσω μαζί σου για να το καταπολεμήσειςκαι με αρκετό χρόνο θα ιάσεις την ψυχή σουκαι ως αύριο θα έχεις ίσως νιώσει τόσο ωραίαπου να προθυμοποιηθείς να τους συγχωρήσεις παρά το Γολγοθά που διέβης. Αυτό το αίσθημααγαλλίασης κτίζεται και οι φλόγες δυναμώνουν.Γοργό σαν φωτιά διερχόταν το κτίριοόπου σε κλείδωσαν, όμως εσύ είσαι αλεξίπυρηκαι με ανοσία στη φλόγα που το άντεξες.Και όσο αναρριχάσαι στην ταράτσα, εσύ απλώς ησυχάζειςκαι κοιτάς κάτω επειδή απηλλάγης τόσοπου θα μπορούσες να αγορεύσεις αφ'υψηλού.
[Γέφυρα:]Καθώς περνά ο καιρός, τα πράγματα αλλάζουν κάθε μέρα.Εντούτοις οι πληγές, οι πληγές θεραπεύονται,εντούτοις οι ουλές παραμένουν αναλλοίωτες,εντούτοις αύριο, το σήμερα θα παραδοθεί στις φλόγες.Ρίξε το σπίρτο στο σημείο με το προσάναμμα.
[Γ' Στροφή:]Επομένως, νιώσε τη φωτιά κάτω απ'τα πόδια σουκαθώς ούτε ανάσα της καύσης δεν μπορείς να λάβεις.Έκπνευσε βαθιά και είσπνευσε αναστεναγμό ανακούφισης,και καθώς αποχαιρετάς το μνήμα,είναι σαν να βλέπεις τους τοίχους της φυλακής σου να τήκουν.Όμως, εσύ έχεις κατεδαφίσει αυτή τη ζώσα κόλαση.Και ένα μικρό κομμάτι της ζωής σου να πέθανε, ουρλιάζεις.
[Χορωδιακό: Σία]
[Γέφυρα: Σία]Αισθάνομαι το κάψιμο, βλέπω τον καπνό καθώς στρέφω.Θα αναγεννηθώ, ως Φοίνικας από τις φλόγες,τις φλόγες της αγάπης. Θα πολεμήσουμε τη λέξη, πολέμα.Τώρα νιώθω ότι με αυτά τα φτερά θα πετάξω.
[Χορωδιακό: Σία]Και ίσταμαι στις φλόγες,αυτός είναι ένας όμορφου είδους πόνος.Αν βάζεις φωτιά στο χθες,ευρέ το φως, ευρέ το φως, ευρέ το φως.ίσταμαι στις φλόγες,αυτός είναι ένας όμορφου είδους πόνος.Αν βάζεις φωτιά στο χθες,ευρέ το φως, ευρέ το φως, ευρέ το φως.
Güzel Acı
Sıcaklığın yükseldiğini hissediyorumHerşey yanıyorBu gün acı bir hatırlatmaNe kadar çok parlarsakKaranlığı arkada bırakırızAma şu anda derhal dışarı çıkıyorumÇünkü
Ateşler içindeyimBu acı, çok güzel bir türdenDün'ü ateşe veriyorumIşığı bul, ışığı bul, ışığı bul
Ateşler içindeyimBu acı, çok güzel bir türdenDün'ü ateşe veriyorumIşığı bul, ışığı bul, ışığı bul
Dün kasırga uyarısı vardı bu gün ise ertesi sabahı gibiydiDünyanın yarısı harap olmuş, uyanıyorsun ve sabah işlemlerine başlamak için bekiıyorsunKendini toparlıyorsun ve hala işi yapıyorsunBu gün ise tamamen yeni bir sayfa, devasa bir kıç gibiGök gürültülü fırtına dindi, havanın etkisine kapıldın ve kokladığın güllerin dikenli çalısını gözüne soktunBu yüzden aydınlık tarafa odaklan, sonras gaz pedalına basıyorsunVe hızlıca köşeyi geç, daha da ileriye sür, asla arkana bakmaBelki frene basabilirsin ama her gün yeni bir öğretidirHayatını yönlendirdiğin zaman bazen yoldan çıkmak istersinAma yapmak zorundasın bir felaketi önlemek zorundasınŞanslısın ki kalıcı bir hasar yokÇünkü seni çok kötü incitmişler tıpkı seni öldürmüşler ve seni kirli tabuta koymuşlarFakat küllerinden doğdun, ve sahip olduğun acı sadece benzine dönüşmüştürVe geçmişini yakarken cehenneme karşı duruyorsun ve şarkı söylüyorsun
Ateşler içindeyimBu acı, çok güzel bir türdenDün'ü ateşe veriyorumIşığı bul, ışığı bul, ışığı bulAteşler içindeyimBu acı, çok güzel bir türdenDün'ü ateşe veriyorumIşığı bul, ışığı bul, ışığı bul
Bu yuttuğun hapların nasıl birşey olduğunu çok iyi biliyorumHer zaman başımdan geçer, gücünü alır ve hayatını çalarVe sanki ölüyormuşsun gibi hissettirir çünkü içinde öldürülmüşsündürAma hala hayattasındır, bu da hayatta kalmaya çalışıyorsun demektirBu gün gözyaşı döksende zayıfsındır ve herşey solgun ve umutsuz görünürAradığın şey ışıktır, yayılmaya başlarTek yaptığım şey seni intihar etmekten kurtarmakVe senden bu duyguyu çekiyorum, kendini koparman için kısa bir süre var ve yarınsa çok iyi hissedebilirsinGeçirdiğin bütün bu kötülüklerden sonra bile onları affetmeye isteklisindirBu dirençlik duygusu gelişiyor ve alev bu binayı hızlıca yakıyorFakat sen ateşe dayanıklı geciktiricin, ateşe karşı koyuyorsunSizlerde içerisinde hapsolmuşsunuzVe çatıya tırmandığında sadece titriyorsun, aşağıya bakıyorsunÇünkü onlardan çok yüksektesin, tavan arası boyunca ayaklarına topuk takabilirsin
Zaman geçtiğinde, koşullar değişirAma yaralar, yaralar iyileşirFakat yara izleri her zaman aynı kalırAma yarında bugün ateşler içinde düşecekKibriti at geçmişini yak
Pekala ayağının altında ateşi hissetSıcaktan güç bela terlesendeDerinden nefes al ve rahatlamış olarak içini çekVe kadere güle güle dediğindeTıpkı hapishane hücresindeki duvarların erimesini izliyormuş gibi olacakFakat yaşadığın cehennemi söndürdünBuna rağmen senin küçük parçan ölüyor, çığlık atıyorsun
Ateşler içindeyimBu acı, çok güzel bir türdenDün'ü ateşe veriyorumIşığı bul, ışığı bul, ışığı bu
lAteşler içindeyimBu acı, çok güzel bir türdenDün'ü ateşe veriyorumIşığı bul, ışığı bul, ışığı bul
Yandığımı hissediyorum, dumanı izliyorumAteşten yükselen anka kuşuna dönüşüyorumBana ait olmayan kavgalardan kavga etmeyi öğrendimYumruk ile değil uçabildiğim kanatlarım ile
Ateşler içindeyimBu acı, çok güzel bir türdenDün'ü ateşe veriyorumIşığı bul, ışığı bul, ışığı bul
Ateşler içindeyimBu acı, çok güzel bir türdenDün'ü ateşe veriyorumIşığı bul, ışığı bul, ışığı bul