Komu potrzebny żal
Na końcu świata, kiedy nasłaskawy Bóg podzieli nato co nam przy sobie każe trwaćprawdy całe pozostały zaprzeszłością ludzi, śmiechem ichzobaczysz czemu tęsknią przyodpowiedziach, których mało takna pytania aktualne jak
Komu potrzebny byłprzyjacielu moich dniżal za tymi co odchodzągdy już nie ma ichkogo dziś na to staćby zapytać głośno razkiedy jak zwykle kończy sięprzyznaje się: nie mnie
Na końcu świata tam gdzie staćjak w poczekalni będziesz miałprzed pokojem opuszczenia winniepokoju pełen mówię cipomyślisz tam więc może jużna chwilę przed rachunkiem słówuwierzysz w nie i tymtym co już dziś powiedzą ci
Komu potrzebny byłprzyjacielu moich dniżal za tymi co odchodzągdy już nie ma ichkogo dziś na to staćby zapytać głośno razkiedy jak zwykle kończy sięprzyznaje się: nie mnie
Czas obracał nami tak jak chcetak niedawno blisko byłem leczdzisiaj widzę sam przeszedłemwieki w myślach więcnawet kiedy z dwóch tak różnych stronsentymenty czy szacunek towiem że to nie tylko niejest potrzebny mnie
Komu potrzebny byłKomu potrzebny byłKogo dziś na to staćby zapytać głośno razkiedy jak zwykle kończy sięprzyznaje się: nie mnie
Komu potrzebny byłprzyjacielu moich dniżal za tymi co odchodzągdy już nie ma ichkogo dziś na to staćby zapytać głośno razkiedy jak zwykle kończy sięprzyznaje się: nie mnie