Marek Grechuta "Ocalić od zapomnienia" Слова песни

Ocalić od zapomnienia

Ile razem dróg przebytych?Ile ścieżek przedeptanych?Ile deszczów, ile śniegówwiszących nad latarniami?

Ile listów, ile rozstań,ciężkich godzin w miastach wielu?I znów upór, żeby powstać,i znów iść i dojść do celu.

Ile w trudzie nieustannymwspólnych zmartwień, wspólnych dążeń?Ile chlebów rozkrajanych,pocałunków, schodków, książek?

Oczy twe jak piękne świece,a w sercu źródło promienia,więc ja chciałbym twoje serceocalić od zapomnienia.

U twych ramion płaszcz powisa,krzykliwy, z leśnego ptactwa,długi przez cały korytarz,przez podwórze, aż gdzie gwiazda Wenus.

A tyś lot i górność chmur,blask wody i kamienia.Chciałbym oczu twoich chmurnośćocalić od zapomnienia.

Уберечь перед забвением(Uberech pered)

Сколько пройдённых дорогСколько стежек протопталиСколько ливней и снеговВившихся над фонарями

Записок сколько, расставанийЧасов тяжёлых в городах терпелиВновь упорство, что бы возродитьсяВновь идти, дойти до цели

Сколько праведных трудовпечалей, общих устремленийРазделённых поровну хлебовпоцелуев? книг? сомнений?глаза твои как две свечиВ сердце их источник излученияКак хотел бы это сердцеуберечь перед забвением

на твоих плечах пальтокрикливое, как пташество лесноеДлиннущее, сквозь коридорчерез подворье, до звезды Венератот полёт до самых тучблеск воды между каменьевГлаз твоих хотел бы грустьУберечь перед забвением.