Ήρωας πολέμου
Είπε, "Γιε μου,Έχεις δει το κόσμο;Λοιπόν,τι θε έλεγεςΕάν σου έλεγα ότι μπορούσες;Απλά κουβάλησε αυτό το όπλο και θα πληρωθείς κι από πάνω."Είπα,"Αυτό ακούγεται αρκετά καλό."
Μαύρες δερμάτινες μπότεςΟλοκάθαρες τόσο λαμπερέςΜου έκοψαν τα μαλλιά αλλά έδειχναν ωραίαΠροχωρήσαμε και τραγουδήσαμεΌλοι γίναμε φίλοιΚαι μάθαμε πως να πολεμάμε
Ένας ήρωας πολέμουΝαι αυτό θα γίνωΚαι όταν θα έρθω σπίτιΘα είναι περήφανοι για μέναΘα κουβαλήσω αυτή τη σημαίαΣτον τάφο αν χρειαστείΓιατί είναι μια σημαία που αγαπώΚαι μια σημαία που εμπιστεύομαι
Κλότησα την πόρταΦώναξα στους διοικητές μουΤα παιδιά έκλαιγανΑλλά πήρα τον "δικό" μουΤον πήραμε μακριάΜια τσάντα πάνω στο πρόσωπό τουΑπό την οικογένεια και τους φίλους του
Του έβγαλαν τα ρούχαΚατούρησαν τα χέρια τουΤους είπα να σταματήσουνΑλλά μετά μπήκα και εγώΤον χτυπήσαμε με όπλαΚαι κλομπς όχι μόνο μια φοράΑλλά ξανά και ξανά
Ένας ήρωας πολέμουΝαι αυτό θα γίνωΚαι όταν θα έρθω σπίτιΘα είναι περήφανοι για μέναΘα κουβαλήσω αυτή τη σημαίαΣτον τάφο αν χρειαστείΓιατί είναι μια σημαία που αγαπώΚαι μια σημαία που εμπιστεύομαι
Περπάτησε ανάμεσα σε σφαίρες και ομίχληΤης ζήτησα να σταματήσειΤην παρακάλεσα να μείνειΑλλά συνέχισεΟπότε ήκωσα το όπλο μουΚαι πυροβόλησα μακριά
Τα όστρακα ανπήδησαν μέσα στον καπνόΚαι μέσα στην άμμοΤο αίμα τώρα είχε μουλιάσειΚατέρρευσε με μια σημαία στο χέρι τηςΜια σημαία άσπρη σαν το χιόνι
Ένας ήρωας πολέμουΕίναι αυτό που βλέπουνΜόνο μετάλλια και ουλέςΤόσο περήφανοι για μέναΚαι έφερα σπίτι αυτή τη σημαίαΤώρα έχει μαζέψει σκόνηΑλλά είναι μαι σημαία που αγαπώΕίναι η μόνη σημαία που εμπιστεύομαι
Είπε, "Γιε μου,Έχεις δει το κόσμο;Λοιπόν,τι θε έλεγεςΕάν σου έλεγα ότι μπορούσες;
Erou de război
El a zis: „Hei, fiule,Ai văzut lumea?Ei bine, ce-ai spuneDacă eu aș zice că ai putea?Doar ia arma asta și vei fi chiar plătit",Eu am zis: "Asta sună destul de bine."
Bocanci de piele neagrăLustruiți atât de bine cu scuipat,Mi-au tăiat părul, dar arăta în regulă,Am mărșăluit și am cântat,Ne-am împrietenit cu toțiiÎn timp ce învățam să luptăm.
Un erou de război,Da, asta voi fiȘi când vin acasăEi vor fi al naibii de mândri de mine,Voi duce acest steagPână în mormânt dacă trebuiePentru că e un steag pe care-l iubescȘi un steag în care am încredere.
Am dat cu picioarele în ușă,Am strigat ordinele,Copiii au plâns,Dar mi-am luat omul,L-am luat cu noiCu un sac pe cap,De la familia și prietenii lui.
I-au dat hainele jos,Au făcut pipi pe mâinile lui,Le-am spus să încetezeDar apoi m-am alăturat lor,L-am bătut cu armeleȘi cu bastoanele nu doar o dată,Dar iar și iar.
Un erou de război,Da, asta voi fiȘi când vin acasăEi vor fi al naibii de mândri de mine,Voi duce acest steagPână în mormânt dacă trebuiePentru că e un steag pe care-l iubescȘi un steag în care am încredere.
Ea a mers printre gloanțe și ceață,I-am cerut să înceteze,Am implorat-o să stea,Dar ea a mers mai departe,Așa că mi-am ridicat armaȘi am tras.
Scoicile au sărit printre fumȘi apoi în nisipulÎmbibat acum de sânge,Ea s-a prăbușit cu un steag în mână,Un steag alb ca zăpada.
Un erou de războiAsta văd ei,Doar medalii și cicatrice,Al naibii de mândri de mine,Iar eu am adus acasă acel steag,Acum se pune praful pe el,Dar e un steag pe care-l iubesc,E singurul steag în care am încredere.
El a zis: „Hei, fiule,Ai văzut lumea?Ei bine, ce-ai spuneDacă eu aș zice că ai putea?"