Παλίρροια
Η γη μια σβούρα στ' ουρανού τα πλάτηγυρίζει στον αρχέγονο χορόσπασμένη η πυξίδα μου καιρόκι εγώ αφήνομαι στου ζέφυρου την πλάτη
Σ' ένα πατάρι πελαγοδρομώδεν είναι η μοναξιά που με πειράζειτις Συμπληγάδες του καπνού περνώνα ζαλιστώ με κάποια που σου μοιάζει
Στο ξόδεμα τη λύτρωση ζητώσε δρόμους που τρελαίνεται το αίμαΛέω τη νύχτα μέρα και το πικρό γλυκόπυξίδα μου ένα χαμένο βλέμμα
Παίζει τραγούδια με παράφορα φεγγάριαζούμε στο ψέμα όπως στο νερό τα ψάριαμηνύματα μη στέλνεις λυπημένααύριο θα δεις πως μας κερδίζουν τα χαμένα
Μου λες να βάλω τη ζωή μου σε μια τάξημα ποιος στ' αλήθεια ορίζει την τροχιά τουη αταξία είναι τ' ουρανού η τάξηκι εγώ ανασταίνομαι στο γύρο του θανάτου
Στο ξόδεμα τη λύτρωση ζητώσε δρόμους που τρελαίνεται το αίμαΛέω τη νύχτα μέρα και το πικρό γλυκόπυξίδα μου ένα χαμένο βλέμμα