Epiase vrohi
Έπιασε βροχή,δροσιά μου και γιορτήσκόνη τα παλιάκι αέρας στα μαλλιά.
Μάτια μου, μάτια μουμαζεύω τα κομμάτια μουγυρνάω στο σπίτικι έχω τα κλειδιά.
Ώρες που μ' ανάβει το φεγγάρικι αγρυπνώ, ξαγρυπνώψυχή μου εδώ θα ξαναγεννηθώ.
Φως μου ο κεραυνόςείναι του ανέμου ο γιοςκι όταν μου μιλάτρομάζω από χαρά.
Κράτα με ουρανέτο ξέρω πως θα πεις το ΝΑΙξεχνάω τη νύχταήλιε μου αδερφέ.