Heima
Víkingur á vorkvöldivakir yfir ánum.Fullþroskaðar fífunarfellir hann með ljánum.
Baldur heitir bóndinnsem beitir þarna ljánum.
Friðartímar, falleg nótt,fjölskyldan hans sefur.Hæfilega heitan broddheimalningnum gefur.
Baldur heitir bóndinnsem bústnu lambi gefur.
Gleður bæði goð og menn,gæfan fylgir honum.Víf hann á sem værðarlegvakir yfir sonum.
Baldur heitir bóndinnsem býr að þessum sonum.
Hann á þessa heiðnu jörð:hæðir, tún og lækirBaldur heitir bóndinn sembagga sína sækir.
Baldur heitir bóndinnsem bagga sína sækir
Goðunum þakkar hann góðæristímana langa,gjöfult er landið frá fjalli og allt út á skaga.Langsverðið hans hefur lengi fengið að hangalóðrétt við síðu því engin er þörf á að draga.
Blikur á lofti og brátt gæti örlagavindurblásið um sveitirnar hráslagalegur og kaldur.Við Urðarbrunn Skuld núna örlagahnútana binduruggalausum manni og maðurinn sá heitir Baldur.