Piosenka o Bolesławie Prusie
Tu pan Prus nigdy dla nas nie umarłI ciągle żyje, żyje wśród nas -Chodzi po mieście, patrzy i dumaPo tym najbliższym ze wszystkich miast!
Kochany panie Bolesławie,Tu postawili Panu pomnik -I znów jak kiedyś, Pan w Warszawie,Nie zapomnieli Cię potomni!
Że Pan w tużurku, że na podwórku,Nie ma tu Pańskich dziś katarynek,Zamilkł warszawskich dorożek turkot -Nieprawda, zaraz wjadą na rynek!
Kto tak, jak Pan, znał te ulice -Królewski Trakt, zamkowy zegar,Ciche zaułki pod księżycem,Gdzie grajek grał, poeta śpiewał...
Chociaż to miasto inne i nowe,Ale to samo bije w nim serce,Te same znowu mury zamkowe,Ten sam i uśmiech, i łza w piosence...
I znów Pan widzi Ogród Saski,A może, nawet chodzi po nim?Bo taki zwyczaj to warszawski,Że u nas żyje nawet pomnik!