Le long de la route
On a pas pris la peineDe se rassembler un peuAvant que le temps prenneNos envies et nos vœuxLes images, les querellesDu passé rancunierOnt forgé nos armuresNos cœurs se sont scellés
Rester seuls dans son coinNos démons animésPerdus dans nos dessinsSans couleur, gris foncéOn aurait pu choisirLe pardon, essayerUne autre histoire d'avenirQue de vouloir oublier
Refrain :Prenons-nous la mainLe long de la routeChoisissons nos destinsSans plus aucun douteJ'ai foi et ce n'est rienQu'une question d'écouteD'ouvrir grand nos petites mainsCoûte que coûte
On n'a pas pris la peineDe se parler de nousNos fiertés tout devantSans pouvoir se mettre à genouxDans nos yeux transparentsLe mensonge sur nos dentsImpossible de le nierTout le corps révélé
Refain
Prenons-nous la mainLe long de la routeLaisser vivre la vieGlisser sans retenir
Mais les mots ne sont que des motsPas les plus importantsOn y met nos sens propresQui changent au gré des gens
C'est con, ce qu'on peut être conÀ se cacher de soi-même
C'est con, ce qu'on peut être conCar l'autre n'est que le reflet de ce qu'on se met à couvert
Si nos schémas encrésNe viennent pas nous figerC'est le début de nos rêvesQui tendent à se confirmer
Refrain
Prenons-nous la mainLe long de la routeLaisser vivre la vieGlisser sans retenir
Si nos schémas encrésNe viennent pas nous figerC'est le début de nos rêvesQui tendent à se confirmer
C'est con, ce qu'on peut être conÀ se cacher de soi-même
C'est con, ce qu'on peut être conCar l'autre n'est que le reflet de ce qu'on se met à couvert
Duž ceste
Nismo se zamaraliTime da malo ostanemo skupaDok vrijeme ne zatražiNaše želje, naša htijenja.
Slike, svađeIz zlokobne prošlostiIskovale su nam oklopeKojima su se naša srca zapečatila.
Ostavljeni sami u svojim kutovimaNaši animirani demoniIzgubili su se u našim nacrtimaBezbojni i tamno sivi.
Mogli smo izabrati oprost,Pokušati drugu priču u budućnosti,Umjesto želje za zaboravom.
(Pripjev)Pružimo si rukeDuž cesteIzaberimo si sudbinuBez trunke sumnjeImam vjeru i to nije ništa doliPitanje slušanjaI otvaranja širom naših malih rukuBez obzira na cijenu.
Nismo se zamaraliRazgovorom o namaNaš ponos pred svimeNije nam dopuštao prignuti koljena
Prozirne očiLažu nam kroz zubeU nemoći da zaniječuSve što tijelo otkriva.
(Pripjev)
Pružimo si ruke duž cestePustimo život da se živi, da teče bez zadržavanja
Ali, riječi su samo riječiNisu najvažnijeDajemo im vlastita značenjaOvisna o ljudima
To je glupo koliko glupo može bitiSkrivati se od samih sebeTo je glupo koliko glupo može bitiJer drugi nisu drugo nego odrazOnoga što sami na sebi krijemo
Ako naši ukorijenjeni nacrtiNe paraliziraju nasBit će to početak naših snovaŠto se pokušavaju roditi
Le long de la route（道すがらに）
私たちは少しも歩み寄りの努力をしていなかった時間が私たちの願いをさらっていく前に恨めしい過去の思い出と争いは私たちの鎧となり心ごと閉じ込めてしまう
片隅に置いていかれて私たちの象る悪魔は色のない、暗い灰色の絵画の中で迷子になっていた私たちは互いを許し過去を忘れ去ることよりも違う未来への一歩を踏み出す道を選ぶことも出来たのに
(繰り返し)手を取り合って一緒に道を歩もう私たちの運命を迷わず選り抜こう私は信じてる互いに耳を傾けて小さな両手を大きく開けたのなら必ず未来は変わると
私たちは少しも話し合いの努力をしていなかったちっぽけなプライドが私たちに膝をつかせることを許さなかった透明な瞳の中に口元に浮かぶ嘘は拒むことを決して許さない身体中がそれを伝えていた
(繰り返し)
手を取り合ってこの道を進もう私たちの人生だものただ前へと歩み続けよう
言葉は言葉に過ぎずただそれでしかないそれぞれの好みに合わせて私たちの意味を与えよう
なんて愚かな、馬鹿げた話なのかしらひたすら自分を押し殺して
なんて愚かな、馬鹿げた話なのかしら他人なんて、私たちが隠そうとしているものの表れに過ぎないのに
もし私たちの書いた絵が私たちを束縛しないのならばそれは強くなるための私たちの夢の始まり
(繰り返し)
手を取り合ってこの道を進もう私たちの人生だものただ前へと歩み続けよう
もし私たちの書いた絵が私たちを束縛しないのならばそれは強くなるための私たちの夢の始まり
なんて愚かな、馬鹿げた話なのかしらひたすら自分を押し殺して
なんて愚かな、馬鹿げた話なのかしら他人なんて、私たちが隠そうとしているものの表れに過ぎないのに
Wzdłuż drogi
Nie zadaliśmy sobie truduAbyśmy trochę byli podobni do siebieZanim czas nam zabierzeNasze żądze i nasze życzeniaWizerunki i kłótniePrzeszłości pamiętliwejWykuły nasze zbrojeNasze serca skamieniały
Zostać sami w swoim kącieNasze besy żyweStracone w naszych rysunkachBez barwy, ciemnoszareMogliśmy wybraćPrzebaczenie, spróbowaćInną historie przyszłościZamiast chcieć zapomnieć
(refren:)Weźmy się za rękeWzdłuż drogiWybierajmy nasz losBez żadnej wątpliwości więcejMam wiarę i to nie jest nicOprócz kwestii słuchaniaOtwierania szeroko naszych małych dłoniIle by to nie kosztowało
Nie zadaliśmy sobie truduAbyśmy trochę porozmawiali o sobieNasza duma całkiem z przoduNie potrafiąc uklęknąćW naszych oczach przezroczystychKłamstwo w naszych ustachNiemożliwe to zaprzeczyćcałe ciało to ujawniło
(refren)
Weźmy się za rękeWzdłuż drogiNiech życie się toczy,Poprostu się toczy
Lecz słowa są poprostu słowamiA nie to co najważniejszeNadajemy im własny sensKtóry się zmienia z osobami.
To jest durne, że potrafimy być durni,Przy chowaniu siebie przed samymi sobą
To jest durne, że potrafimy być durni,Bo druga osoba jest tylko odbiciem tego, czego chcemy ukryć
Jeśli nasze narysowane rysunkiNas nie usztywniąTo jest początkiem naszych snówKtóre dążą do tego by się urzeczywistniać
To jest durne, że potrafimy być durni,Przy chowaniu siebie przed samymi sobą
To jest durne, że potrafimy być durni,Bo druga osoba jest tylko odbiciem tego, czego chcemy ukryć