Παλιά φωτογραφίαστην άδεια παραλίασιωπήκοιτάζω απ'το μπαλκόνιτο δρόμο που θολώνειη βροχή.Λένε πως στη χώρα που ναυάγησεςβασιλεύουν οι μάγισσεςβουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνεστον αφρό.Λένε πως μας άφηνες στα κύματαφυλαχτά και μηνύματατα βρήκανε τα παιδιά και χαθήκανεξαφνικά.Η πόλη σαν καράβιτα φώτα της ανάβειγιορτή.Θυμάμαι που γελούσεςνα μείνω μου ζητούσεςπαιδί.Λένε πως στη χώρα που ναυάγησεςβασιλεύουν οι μάγισσεςβουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνεστον αφρό
Una fotografia vecchiadi una spiaggia desertain silenzio
Dal balcone sto guardandola strada che si offuscadalla pioggia
Si dice che sul paese in cui naufragastiregnano le stregheSi tuffano nel fondo e ti tirano suin superficie
Si dice che lasciavi sulle ondedegli amuleti e dei messaggi per noiLi trovarono i bambini e svanironoall'improvviso
La città si accende le lucicome una naveUna festa...
Mi ricordo di te che rideviMi chiedevi di rimanerebambino per sempre
Si dice che sul paese in cui naufragastiregnano le stregheSi tuffano nel fondo e ti tirano suin superficie
Si dice che lasciavi sulle ondedegli amuleti e dei messaggi per noiLi trovarono i bambini e svanironoall'improvviso