Απέραντος ουρανός
Τι προσδοκάς από εμένα να σου πωαν εσύ δεν ευθύνεσαικαι αν τόσο ξαφνικά όλοι βαρεθούμετα πάντα τη στιγμή που χάνονται στη λήθη ;
Η αγάπη άρκεσε και για τους δυο μας,έτσι ώστε ό,τι απομένει να μη το χρειαστούμε,για να γελάσουμε και να κοροϊδέψουμε ο ένας τον άλλοκαι για να ξεψυχήσουμε στο τέλος...
Όμως, σήμερα εσύ μου φαίνεσαι πολύ καλύτεροςαπ'ό,τι υποψία μου είχες κινήσει τότε στο παρελθόν...
Χορωδιακό:Όμως, ποιος είσαι εσύ ;Τι θέλεις από εμένακαι πώς γίνεται να με σκέπτεσαι ;
Δεν έχει να κάνει ούτε με εμένα,ούτε με εκείνη.Κι όμως ο ουρανός δείχνει τόσο απέραντος...
Κοίτα τον ουρανό. Τόσα πολλά φώταεξακολουθούν να παραμένουν εδώ από παλιά.Τόσα πολλά φώτα [κείνται] στη σιωπή,και με αυτά διασχίζουμε όλους τους δρόμους της πόλης.
Η αγάπη άρκεσε και για τους δυο μας,έτσι ώστε ό,τι απομένει να μη το χρειαστούμε,για να γελάσουμε και να κοροϊδέψουμε ο ένας τον άλλοκαι αργά ή γρήγορα έτσι απλά να τελειώσουμε.
Και σήμερα, το παρελθόν φαίνεται καλύτεροαπ'ό,τι υποψία μου είχε κινήσει τότε...
Χορωδιακό:Όμως, ποιος είσαι εσύ ;Τι θέλεις από εμένακαι πώς γίνεται να με σκέπτεσαι ;
Δεν έχει να κάνει ούτε με εμένα,ούτε με εκείνη.Κι όμως ο ουρανός δείχνει τόσο απέραντος...
Και καθώς γελάμε και ατενίζουμε μαζί την υφήλιο,συνοδευόμενοι από τη χαρά των παλιών εποχών,ο ουρανός μάς φαίνεται τόσο απέραντος...
Και να μην ξεχάσεις ποτέό,τι μας αναζωογόνησε !
Οπότε, θα αποχαιρετιστούμεή μήπως δεν πρόκειται ;Και πάλι, δεν θα πάψει ο ουρανός να δείχνει τόσο αέναος...
Αέναος (x4)
Τι προσδοκάς από εμένα να σου πωαν εσύ δεν έφταιξες ;
Céus Imensos
O que você espera que eu te digaSe a culpa não é suaSe nós ficamos cansados rapidamenteEnquanto tudo desaparece
Para nós o amor bastavaO resto poderia faltarE rir, brincarE depois desmaiar
Mas hoje, quando você me parece melhorDo que você poderia parecer antes
Mas quem é você,O que você quer,E como você pode pensar em mim?
Não sou euNem elaMas os céus são imensos
Olhe o céu, quantas luzesDo passado até aquiQuantas luzes no silêncioAo longo das ruas da cidade
Para nós o amor bastavaO resto poderia faltarE rir, brincarE depois desmaiar
Mas hoje, quando o passado me parece melhorDo que ele poderia parecer antes
Mas quem é você,O que você quer,E como você pode pensar em mim?
Não sou euNem elaMas os céus são imensos
E rir olhando o mundoCom a felicidade de quandoO céu é imenso
E nunca esquecerO que nos fez viver!
Então diremos adeusOu talvez não?Mas os céus são imensos
Imensos...
O que você espera que eu te digaSe a culpa não é minha?