Asta Ola Ki Ela (Αστα Όλα Κι Έλα)
Νύχτα πυκνή, μα δες, προβολείς αν ρίξεις,Πόσο απέχει απ’ το χώρια το μαζίΌσο μια πόρτα απ’ τη διπλανή ζωήΑν την διαρρήξειςΝύχτα συχνά, ρωτάς ετοιμόρροπά σουΑν είμαι ακόμα δεδομένο ανοιχτόΤις πιθανότητες θα σου τις πω εγώΠου ‘χω για μάρτυρα καμένο ουρανό
Άστα όλα κι έλα, τι ζητάωΜακριά σου δύσκολα περνάωΌσο σε θυμάμαι, με ξεχνάω όμηρο εδώΆστα όλα κι έλα… μεγαλώνωΌ,τι μας χωρίζει, στο χρεώνωΈνας κόκκος άμμου ήταν μόνοΤο ’δες για βουνόΔε σηκώνω άλλο τόσο πόνοΈλα, σ’ αγαπώ
Νύχτα πυκνή, μπορείς τώρα να την σκίσειςΝα το μικρύνεις το «τελείως μακριά»Τον ήλιο που ’μεινε στης δύσης τη μεριάΝα φοβερίσειςΝύχτα κι εχθροί παντού… και το σύνορό σουΣαν το ατσάλι αδιαπέραστο κι αυτόΑν δε γυρίσεις, πώς θα ζω, τι θα ’μαι εγώΔίχως ταυτότητα, κανέναν εαυτό
Άστα όλα κι έλα, τι ζητάωΜακριά σου δύσκολα περνάωΌσο σε θυμάμαι, με ξεχνάω όμηρο εδώΆστα όλα κι έλα… μεγαλώνωΌ,τι μας χωρίζει, στο χρεώνωΈνας κόκκος άμμου ήταν μόνοΤο ’δες για βουνόΔε σηκώνω άλλο τόσο πόνοΈλα, σ’ αγαπώ
Την αγάπη σαν εχθρό σου φοβάσαιΠλάτη πλάτη με τα «θέλω» κοιμάσαιΤα ‘χω βάλει μαζί σου, που φτάσαμε εδώ
Άστα όλα κι έλα, τι ζητάωΜακριά σου δύσκολα περνάωΌσο σε θυμάμαι, με ξεχνάω όμηρο εδώΆστα όλα κι έλα… μεγαλώνωΌ,τι μας χωρίζει, στο χρεώνωΈνας κόκκος άμμου ήταν μόνοΤο ’δες για βουνόΔε σηκώνω άλλο τόσο πόνοΈλα, σ’ αγαπώ