Saloniki (Σαλονίκη)
Θα πάρω δρόμο μια βράδιαμε μια φτερούγα στην καρδιάκαι θα `ρθω να σε ξαναβρώθα πάρω δρόμους και στενάκαι σταθερά και κινητάν’ ακούσεις πόσο σ’ αγαπώ
Σαλονίκη,δεν αντέχω, δε βαστώ το χωρισμόΣαλονίκησ’ ονειρεύομαι τις νύχτες και ξυπνώΛάμπουν τ’ άστρασαν δυο μάτια στο δικό σου ουρανόΣαλονίκηΣαλονίκη μου ποτέ δε σε ξεχνώ
Θα βγω στον Πύργο το Λευκόστο Σειχ Σου και στο Ντεπόκαι στα παλιά Λαδάδικανα ζήσω νύχτες μαγικέςνα σβήσω τόσες ξενιτιέςκι όλου του κόσμου τ’ άδικα