Любi Мяне
Выносіць ноч тугу, боль мой прэч,Гэта музыка гучыць ўва мне.Мной рухае твой водар…Так прыгожы ты, як не магу ўявіць…Тут пачакай.., дазволь мне загадваць...
Ты адну за іншай загасі зоркі.У… цемры ціхі голасГучыць глыбей, і кажапатаемна… I… я так прыгожа,ніколі як…Нiбы сонца, што нам свеціць, лашчыць нас!
Ты любi мяне, як неруш, як дождж, i як лета!Ты любi! -- Як маяка промнi ў моры бурлiвым –Я нiбы…Ты любi мяне ў час гэты, i так, каб не балела.Зараз жа…Ты любі, пасля нас будзе толькі вецер...Панясе ён каханне.
Знікае мая слабасць, калi ты паглядзiш.Ў тваіх зноў пачуццях яСтрах чую і жаданне…Інстынкт, што моцны так, як не мага ўявіць…Прыгажосць, якая пiша… жыцця наступны лiст.
Я захоўваю ўсе зоркі -- адну за іншай,Трымаю я ў руках iх,Лічу на скуры iх я…I вусны процi вуснаў,I я адзіная…I пад небам, што л’е прамянi на нас!
Ты любi! Мяне, як неруш, як дождж, i як лета!Ты любi! Як маяка промнiў моры бурлiвым я нiбы!Ты любi! Мяне ў час гэты, i так, каб не балела.Зараз жа…Ты любі! Пасля нас будзе толькі вецер...Панясе ён каханне… Йе…
Ўсё тое, што застаецца, --Мары, што працінаюць аж да мозгу касцей нас!Мы апусцілі ўнiз крылы…Вандруем мы ўва ўспамінах, адны потым застаемся.
А(-ле) любі.., і дай свае рукі, мне рукі..,Рукі мне, рукi мне!......Ты любi!
Ты любi! Мяне ў час гэты, i так, каб не балела!Зараз жа…Ты любі! Пасля нас будзе толькі вецер --Панясе ён каханне.
Miluj mne
Noc odnese pryč bolestmě dělá společnost hudbahýbu se zároveň s tvou vůníkrásné, pro ty, kdo si to nepředstavípočkej zde a nech mnezhasni hvězdy jednu po druhépod tmou jsou slova více hlubokáa já se cítím krásná jako nikdyjako slunce které září
Miluj mne jako zem, jako déšť, jako létomiluj mne jako světlo majákumiluj mne bez zítřka, bez ublíženíale teď mne miluj, po nás je pouze vítr,který odnáší lásku
Zavřu tvé oči s mou křehkostíprožiji ve tvých pocitech chtíč i strachinstinkt, který si poté nelze představitkrása z těch, kdo se smějí a otáčí stránkua schovám také hvězdy, jednu po druhédržím je v dlaních naproti tělua ústa naproti ústům a jsem jedinákdo září pod tímto nebem.
Miluj mne jako zem, jako déšť, jako létomiluj mne jako světlo majákumiluj mne bez zítřka, bez ublíženíale teď mne miluj, po nás je pouze vítr,který odnáší lásku
A vše co zůstanejsou sny přilepeny až dovnitř kostía máme zavěšeny křídlacestujeme ve vzpomínkách a poté zůstáváme samiale miluj mne a dej mi své ruce, ruce, ruce, rucemiluj mnemiluj mne bez zítřka, bez ublíženíale teď mne miluj, po nás je pouze vítr,který odnáší lásku
Αγάπα με
Η νύχτα παίρνει μακριά τη λύπημε συνοδεύει αυτή η μουσικήμε μετακινεί με το άρωμά τηςόμορφο όσο δεν το φαντάζομαιπερίμενε εδώ και άσε με να το κάνωσβήνεις ένα-ένα και τα αστέριαστο σκοτάδι από μια κάτω φωνή λέγονται τα πιο βαθιά πράγματακαι εγώ αισθάνομαι ωραία όπως ποτέόπως αυτός ο ήλιος που μας φωτίζει
Αγάπα με όπως η γη,τη βροχή, το καλοκαίριαγάπα με όπως αν ήμουν το φως ενός φάρου στη θάλασσααγάπα με χωρίς αύριο χωρίς να πληγωθούμεμα τώρα αγάπα με μετά από εμάς υπάρχει μόνο ο άνεμοςκαι παίρνει μακριά την αγάπη
Σβήνω με τα μάτια σου τις ευθραυστότητες μουξαναζώ στις αισθήσεις σου τις επιθυμίες και το φόβοτο ένστικτο του οποίου μετά δεν το φαντάζομαιη ομορφιά της οποίας γελάει και γυρνάει σελίδακαι διατηρώ ένα-ένα και τα αστέριατα κρατώ στα χέρια τα υπολογίζω στο δέρμακαι στόμα με στόμα και είμαι η μοναδικήκάτω από αυτόν τον ουρανό που μας φωτίζει
Αγάπα με όπως η γη,τη βροχή, το καλοκαίριαγάπα με όπως αν ήμουν το φως ενός φάρου στη θάλασσααγάπα με χωρίς αύριο χωρίς να πληγωθούμεμα τώρα αγάπα με μετά από εμάς υπάρχει μόνο ο άνεμοςκαι παίρνει μακριά την αγάπη
Και όλο αυτό που μένειείναι τα κολλημένα όνειρα μέχρι μέσα στα κόκαλακαι κρεμάσαμε τα φτεράταξιδεύουμε μέσα από ενθυμήσεις και μετά παραμένουμε μόνοιμα αγάπα με και δωσ'μου τα χέρια τα χέρια τα χέρια τα χέριααγάπα μεαγάπα με χωρίς αύριο χωρίς να πληγωθούμεμα τώρα αγάπα με μετά από εμάς υπάρχει μόνο ο άνεμοςπου παίρνει μακριά την αγάπη
Ame-me
A noite leva a dorMe acompanhe com esta músicaMe movo com teu odorTão belo que é impossível se imaginarEspere aqui e me deixe fazerBote uma por uma, as estrelasNa escuridão você diz as coisas mais profundasE me sinto mais bela que nuncaComo esse sol que nos ilumina
Ame-me como a terra, a chuva, o verãoAme-me como se eu fosse a luz de um farol no marAme-me sem pensar no amanhã sem me machucarMas depois de nós só restará o ventoE levará o amor
Quando olha em meus olhos desaparece a minha fragilidadeE novamente sinto em seus sentimentos desejo e o medoO instinto que é impossível de imaginarA beleza que faz a página brilhar e virarE eu guardo cada estrelaMantenho elas em mão, conto-as na peleBoca contra boca e eu sou a únicaEmbaixo desse Céu que nos ilumina
Ame-me como a terra, a chuva, o verãoAme-me como se eu fosse a luz de um farol no marAme-me sem pensar no amanhã sem me machucarMas depois de nós só restará o ventoE levará o amor
E tudo aquilo que restaSão sonhos frios como ossosE abaixamos nossas asasViajamos nas memórias e depois ficamos sozinhosMas me ame e me dê sua mão sua mão sua mão sua mãoAme-meAme-me sem pensar no amanhã sem me machucarMas depois de nós só restará o ventoE levará o amor
Iubeşte-mă
Noaptea ia cu ea durereamuzica asta mă însoţeştemă mişc după mireasma taatrăgătoare precum cel ce nu-şi poate închipuiaşteaptă aici şi lasă-mă pe minestinge şi stelele, una câte unalucrurile cele mai profunde se spun în şoaptă, în întunericiar eu mă simt mai frumoasă ca niciodatăca soarele ăsta care străluceşte
Iubeşte-mă cum iubeşti pământul, ploaia şi varaiubeşte-mă ca şi cum aş fi lumina unui far la ţărmiubeşte-mă ca şi cum ziua de mâine n-ar exista, fără să te doarădar acum iubeşte-mă, în urma noastră nu-i decât vântulce ia cu el dragostea
Cu ochii tăi îmi şterg slăbiciunileîn simţurile tale retăiesc poftele şi fricainsitinctul celui care nu-şi poate închipuifrumuseţea celui ce întoarce pagina râzândşi păstrez una câte una şi stelelele ţin în palme şi le număr pe pielegură pe gură şi sunt unicăsub cerul ăsta care-şi revarsă lumina asupra noastră
Iubeşte-mă cum iubeşti pământul, ploaia şi varaiubeşte-mă ca şi cum aş fi lumina unui far la ţărmiubeşte-mă ca şi cum ziua de mâine n-ar exista, fără să te doarădar acum iubeşte-mă, în urma noastră nu-i decât vântulce ia cu el dragostea
Iar tot ce rămânesunt doar visele impregnate până în măduva oaselorşi am agăţat aripilecălătorim în amintiri ş-apoi rămânem singuridar tu iubeşte-mă şi dă-mi mâinile, mâinile, mâinile, mâinileiubeşte-măiubeşte-mă ca şi cum ziua de mâine n-ar exista, fără să te doarădar acum iubeşte-mă, în urma noastră nu-i decât vântulce ia cu el dragostea
Duamë
Nata dhimbjen e largonkjo muzikë me shoqeronlëviz me aromen tendei bukur aq sa kush mund ta imagjinojepritme këtu dhe lejomë ta bëj unefik një nga një edhe yjetnën zë ne terr thuhen gjërat më të thelladhe unë që ndjehem e bukur si rrallheresi ky diell që na ndriçon
Duame ashtu si toka , shiu , veraduame si te isha drita e një fari në detduame pa një të nesërme , pa u lënduarpor tani duame pas nesh eshte vec erae merr me vete dashurinë
I shuaj me sytë e tu brishtësite e miaperjetoj në shqisat e tua dëshirat dhe frikëninstinkti aq sa kush mund ta imagjinojebukuria si e atij që qesh dhe kthen faqendhe ruaj një nga një edhe yjeti mbaj në duart e mia i numeroj mbi lëkurëdhe goje më gojë e jam e vetmjanën kete qiell qe na ndricon
Duame ashtu si toka , shiu , veraduame si te isha drita e një fari në detduame pa një të nesërme , pa u lënduarpor tani duame pas nesh eshte vec erae merr me vete dashurinë
Dhe gjithcka qe mbetetjanë ëndrrat ngjitur deri thelle në kockadhe ne krahët i kemi varrurudhëtojmë mes kujtimesh dhe pastaj qendrojme vetempor duame dhe mi jep duart duart duart duartduameduame pa një të nesërme , pa u lënduarpor tani duame pas nesh eshte vec eraqe merr me vete dashurinë