Adame Pooch
مَوا برم تنها بَشُمتنها فقط با سایَه خوساعت تلخ رفتنِنمه خوب اَفهمُم غایَه خودو روز تلخ زندگیقصهی تلخ مردنهامید یک روز زندگیدنبال خو با گور بردنَای دل دگه گولُم مزن
مِه بِشتِه گولت ناخارُمبرگشتن اینین ای سفردنبال خو بِی تو نابرمآدمِ پوچی مثلِ مهکجا بریت که جاش بَشتبا چه زبونی گَپ بزنتتا یکی آشناش بشتموات از ایجا دور بشمجایی برم که چوک اَرُمغیر از خیال خوب خومهیچی نَهستَه تو سرمای دل دگه گولم مزنمه بشته گولت ناخارمبرگشتن اینین ای سفردنبال خو بِی تو نابرمدنبال خو بِی تو نابرمتو را با خودم نمیبرم