Laura Pausini "200 note" testo

Traduzione in:beenesfifrhrptruzh

200 note

Una stanza una finestraUn letto in ordine uno specchioDove ancora trova spazio un tuo riflessoIl ricordo adesso è comeUn pianoforte senza voceChe più suona e più non sento le sue noteE ad un tratto nel silenzio il mio pensieroVola verso quell’immagine

Le mie mani fredde e i miei capelliNeri lunghi sulle spalleLe labbra un po impacciate sussurravano'Non mi guardare, non ti fermare'Pelle contro pelle il tuo sorrisoNon servivano paroleRicordo ancora l’emozioneMentre se ne andava il soleE nella camera 200 note

Ogni vita ha puntualmenteIl suo destino da incrociareDa sfiorare anche un attimo soltantoE forse è vero quello che ti porti dentroÈ sempre tutto ciò cheNon hai mai potuto avere accantoE quindi cerco di respingere le tracceDi un ricordo lontanissimo

Le mie mani fredde e i miei capelliNeri lunghi sulle spalleLe labbra un po impacciate sussurravano'Mi puoi guardare, non ti fermare'Pelle contro pelle il tuo sorrisoNon servivano paroleRicordo ancora quell’emozioneMentre se ne andava il soleE nella camera 200 note200 note

Le mie mani fredde e i miei capelliNeri lunghi sulle spalleLe labbra un po impacciate sussurravano'Mi puoi toccare, non ti fermare'Pelle contro pelle il tuo sorrisoNon servivano paroleRicordo ancora l’emozioneMentre se ne andava il soleE nella camera 200 note

Ed è cosi che va la vita e il suo percorsoIn equilibrio tra il rimpianto ed il rimorsoE restiamo a curare i nostri pezzi di cuoreChe siamo il sangue che scorre e che inventa l’amoreIl passato è passato e non c’è niente da fareLo puoi perdere o lo puoi cercareIn queste notti cosi vuoteE nella camera 200 note

200 Нотак

Я ў пакоі.., ў ім акенца...Ложак, сцены.., і люстэрка,І тваё адлюстраванне там яшчэ ў ёй.Успамін цяпер, як быццамБезгалоса піяніна,Чым гучней, тым больш не чую яго ноты...Ў цішыні раптоўна сумнайДа адбітку мая думка… да твайго ляціць.

Холад у руках, і чорны доўгіНа плячах лунае волас.Няскладныя чуць вусны шэпчуць скромна:Ты (На мяне) не глядзі жа, і не спыняйся…Скураю да скуры.., твоя ўсмешка..,Не патрэбны былі́ словы.Яшчэ я помню пачуццё то,Час, калі захо́дзіць сонца..,Ў пакоі гук пяшчоты -- дзвесце нотак.

І настане час, што кожныУ жыцці сустрэціць лёс свой..,І пяшчотаю кранае ймгненне нават.І гэта праўда, што магчыма:Так, што носіш у душы ты --Гэта больш, што ты нікольНе мог мець побач…І вось таму я замятаю так сляды ўсеУспаміна, што далёкі мне!..

Холад у руках, і чорны доўгіВолас на плячах рассыпан.Нязграбныя чуць вусны шэпчуць ледзьве:Не глядзі на мяне, і не спыняйся…Скураю да скуры.., твоя ўсмешка..,Не патрэбны былі́ словы.Яшчэ я помню пачуццё то,Час, калі захо́дзіць сонца..,Ў пакоі гук пяшчоты -- дзвесце нотак!..Гук -- дзвесце нотак.

Холад у руках, і чорны доўгіВолас на плячах лунае.Няскладныя чуць вусны шэпчуць ледзь-ледзь:Не глядзі на мяне, не спыняйся!Скураю да скуры.., твоя ўсмешка..,Не патрэбны былі́ словы.Яшчэ я помню пачуццё то, --Калі захо́дзіць сонца!Ў пакоі гук пяшчоты -- дзвесце нотак.

Што ж, і вось праходзіць так жыццё, яго шлях --У раўнавазе між раскаяннем, шкадаваннем…І мы застаемся, каб нам вылечыць сэрцы!Бо мы кроў, што цячэ і… любоў (па-)раджае…Што мінула – мінула! Не зрабіць больш нічога --Яго страціць можаш, ці шукаці…У начах тых, так няважных!Ў пакоі толькі гукам -- дзвесце нотак.

200 säveltä

Huone, ikkunaPedattu sänky, peiliJosta pystyy yhä näkemään heijastuksesiMuisto, joka on nyt kuinPiano ilman ääntäSe soi yhä mutta en pysty enää kuulemaan sen säveliäJa yht'äkkiä hiljaisuudessa ajatukseniLentävät kohti tuota kuvaa

Kylmät käteni ja hiukseni,Mustat, pitkät, olkapäille astiHuulet, vähän kämpelösti kuiskaavat'Älä katso minua, älä lopeta'Iho vasten ihoa, sinun hymysiSanoja ei tarvitaMuistan yhä sen tunteenKun aurinko laskiJa huoneessa oli 200 säveltä

Jokaisessa elämässä on ainakohtalo, jonka kohdataKoskettaa kevyesti vain hetken ajanJa ehkä se on totta, se mitä kannat sisälläsiSe on aina se, mitäMinulla ei ole koskaan ollut vierelläniJa niinpä yritän piilottaa jäljetKaukaisesta muistosta

Kylmät käteni ja hiukseni,Mustat, pitkät, olkapäille astiHuulet, vähän kämpelösti kuiskaavat'Voit katsoa minua nyt, älä lopeta'Iho vasten ihoa, sinun hymysiSanoja ei tarvitaMuistan yhä sen tunteenKun aurinko laskiJa huoneessa oli 200 säveltä

Kylmät käteni ja hiukseni,Mustat, pitkät, olkapäille astiHuulet, vähän kämpelösti kuiskaavat'Voit koskettaa minua, älä lopeta'Iho vasten ihoa, sinun hymysiSanoja ei tarvitaMuistan yhä sen tunteenKun aurinko laskiJa huoneessa oli 200 säveltä

Ja näin elämä menee ja sen kulkuTasapainossa katumuksen ja pahoittelujen välissäJa jäämme parantelemaan sydämiemme palasiaMe olemme veri, joka virtaa ja josta syntyy rakkausMennyt on mennyttä ja eikä sille voi mitään enääSen voi menettää tai sitä voi etsiäNäin tyhjinä öinäJa huoneessa, jossa soi 200 säveltä

Qui è possibile trovare il testo della canzone 200 note di Laura Pausini. O il testo della poesie 200 note. Laura Pausini 200 note testo.