Adesso tu
nato ai bordi di periferiadove i tram non vanno avanti piùdove l’area è popolareè più facile sognareche guardare in faccia la realtà...
quanta gente giovane va viaa cercare più di quel che haforse perché i pugni presia nessuno li ha mai resie dentro fanno maleancor di più
ed ho imparato che nella vitanessuno mai ci da di piùma quanto fiato quanta salitaandare avanti senzavoltarsi mai...
e ci sei adesso tua dare un senso ai giorno mieiva tutto bene dalmomento che ci seiadesso tuma non dimentico tutti gliamici miei che sono ancora là...
e ci si trova sempre più solia questa età non sai... non saima quante corse ma quanti voliandare avanti senz’arrivare mai...
e ci sei adesso tu alcentro dei pensieri mieila parte interna dei respiritu sarai la volontàche non si limitatu che per me seigià una rinvicita...
adesso sai chi è quell’uomo che c’è in me...
nato ai bordi di periferiadove non ci torno quasi piùresta il vento che ho lasciatocome un treno già passatooggi che mi sei accantooggi che ci sei soltantooggi che ci sei...adesso tu
الأن أنت
ولدت على حدود الضواحىحيث لا تعمل القطارات بعد الأنحيث المنطقة شعبيةو من الأسهل كثيرا ان تحلمعن مواجهه الواقع...
كم من الشباب الذين يذهبون بعيداليبحثوا عن شئ أكثر مما يملكونربما بسبب الضربات التى تلقونهالم يردوها لأحد أبداو أصبحوا متألمين أكثر من داخلهم
و لقد تعلمت أن فى هذة الحياةلا أحد يعطينا أكثر أبداو لكن كم من الأنفاس و كم تستطيع أن تتسلقبدون النظر الى الخلف
و الأن هاهى أنتتعطى معنى لأيامىكل شئ يمضى بخير طالما أنت هناالأن أنتو لكنى لا أنسىكل أصدقائىالذين لازالو هناك
و المرء يجد نفسه أكثر وحدة دائمافى هذة السن, أنت لا تعلمين...أنت لا تعلمينكم من السباقات. كم من الرحلاتالتى تذهب أماما بلاعودة أبدا...
و الأن هاهى أنتفى محور أفكارىالجزء الداخلى من كل أنفاسىسوف تكونين عزيمتىالغير محدودةفأنت بالفعل لىدعم...
و الأن أنت تعلمين من هوالرجل الذى بداخلى...
ولدت على حدود الضواحىحيث لن أذهب ثانية تقريبافتتبقى الرياح التى تركتهامثل القطار الذى مر بالفعلاليوم حيث أنك بجانبىاليوم حيث يوجد أنت فقطاليوم و أنت هناالأن أنت
Sada ti
Rođen na rubu periferijegdje vlakovi ne idu više naprijedgdje je žive radnicilakše je sanjatinego gledati stvarnosti u oči
Koliko mladih ljudi odlazitražiti više od onog što imajumožda zato što na primljene udarceNitko ih nije upozorioA unutra još više bole
I naučio sam u životuDa nam nikad nitko neće dati višeAli uz koliko uzdaha i koliko penjanjaćemo ići naprijed bezokretanja unatrag...
I ti si sada tuda daš smisao mojim danimasve ide dobrood kada si ovdjesada tiAli ne zaboravljam svesvoje prijatelje koji su još uvijek tamo
I sve se više osjećamo usamljeniu ovoj dobi ne znaš... ne znašAli uz koliko utrka i letovaidemo naprijedali nikad ne stignemo...
I ti si sada tu ucentru mojih misliU mojim uzdasimati bit ćeš voljakoja se ne ograničavati si za meneveć jedna osveta...
sada znaš tko ječovjek koji je u meni
rođen na rubu periferijegdje se više ne vraćaostaje vjetar koji sam ostaviokao vlak koji je već prošaodanas kada si pored menedanas kada si samodanas kada sisada ti
Şimdi Sen
cevre sıkıcıtramvaylar nerede artik calismiyorhavanin populerleri neredeve ruya gerceklerle yuzlesmekten daha kolaydir
kac genc gitti daha ne kadar arayavagizBelki bu yuzden kavgalar varonlar asla geri donmezkendilerine zarar verirlerhatta daha fazla
ve ben hayatta ogrendimkimse hicbirsey vermiyorama nefes almadan ayaga hic kalkmadanvazgecmehic geri donme
ve simdi sen buradasinbu gune anlam veremiyorumhersey bir yanaOrada olduğunuzdaŞimdi senHic unutmaHala orada arkadaşlarım var .
ve hep daha yalnız hissediyorumbu yasta bilmiyorum bilmiyorum ..kaç irk, kaç uçuşolmadan gelmehic olmasin
ve şimdi burada olanBenimim gibi dusunenlernefesler iç kısmıEğer isterseniz olacakbu sınırlı değilBenim için kim vardırBenim için bir destek vardir
Artık kim olduğunu biliyorumiçimdeki adamin
Cevre sıkıcıNeredeyse hic calismiyorBen soldan esen ruzgarimBu taraftan gecen bir tren gibiBugün bana yakın olduğunubugün tek olduğunubugün sadece sen olduğunuşimdi sen