Adesso tu
nato ai bordi di periferiadove i tram non vanno avanti piùdove l’area è popolareè più facile sognareche guardare in faccia la realtà...
quanta gente giovane va viaa cercare più di quel che haforse perché i pugni presia nessuno li ha mai resie dentro fanno maleancor di più
ed ho imparato che nella vitanessuno mai ci da di piùma quanto fiato quanta salitaandare avanti senzavoltarsi mai...
e ci sei adesso tua dare un senso ai giorno mieiva tutto bene dalmomento che ci seiadesso tuma non dimentico tutti gliamici miei che sono ancora là...
e ci si trova sempre più solia questa età non sai... non saima quante corse ma quanti voliandare avanti senz’arrivare mai...
e ci sei adesso tu alcentro dei pensieri mieila parte interna dei respiritu sarai la volontàche non si limitatu che per me seigià una rinvicita...
adesso sai chi è quell’uomo che c’è in me...
nato ai bordi di periferiadove non ci torno quasi piùresta il vento che ho lasciatocome un treno già passatooggi che mi sei accantooggi che ci sei soltantooggi che ci sei...adesso tu
الأن أنت
ولدت على حدود الضواحىحيث لا تعمل القطارات بعد الأنحيث المنطقة شعبيةو من الأسهل كثيرا ان تحلمعن مواجهه الواقع...
كم من الشباب الذين يذهبون بعيداليبحثوا عن شئ أكثر مما يملكونربما بسبب الضربات التى تلقونهالم يردوها لأحد أبداو أصبحوا متألمين أكثر من داخلهم
و لقد تعلمت أن فى هذة الحياةلا أحد يعطينا أكثر أبداو لكن كم من الأنفاس و كم تستطيع أن تتسلقبدون النظر الى الخلف
و الأن هاهى أنتتعطى معنى لأيامىكل شئ يمضى بخير طالما أنت هناالأن أنتو لكنى لا أنسىكل أصدقائىالذين لازالو هناك
و المرء يجد نفسه أكثر وحدة دائمافى هذة السن, أنت لا تعلمين...أنت لا تعلمينكم من السباقات. كم من الرحلاتالتى تذهب أماما بلاعودة أبدا...
و الأن هاهى أنتفى محور أفكارىالجزء الداخلى من كل أنفاسىسوف تكونين عزيمتىالغير محدودةفأنت بالفعل لىدعم...
و الأن أنت تعلمين من هوالرجل الذى بداخلى...
ولدت على حدود الضواحىحيث لن أذهب ثانية تقريبافتتبقى الرياح التى تركتهامثل القطار الذى مر بالفعلاليوم حيث أنك بجانبىاليوم حيث يوجد أنت فقطاليوم و أنت هناالأن أنت
τώρα εσύ
γεννημένος στο εσωτερικό της περιφέρειαςεκεί οπου τα τραμ δεν πάνε πιάεκεί όπου η περιοχή είναι δημοφιλήςείναι πιο εύκολο να ονειρεύεσαιαπό το να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα..
πόση νεολαία φεύγειγια να ψάξει πιο πολλά από όσα έχειίσως επειδή έχει χούφτες παρμένεςκαι κανείς δεν τα έχει ξαναπάρεικαι μέσα πονάνεακόμα περισσότερο
και έμαθα ότι μέσα στην ζωήκανείς ποτέ δεν μας δίνει περισσότεραμα πόση ανάσα, πόση ανηφόρανα πηγαίνεις μπροστά χωρίςνα γυρίζεις ποτέ...
και υπάρχεις τώρα εσύνα δώσεις ένα νόημα στις μέρες μουπάνε όλα καλά απότην στιγμή που υπάρχειςτώρα εσύ..μα δεν ξεχνώ όλους τουςφίλους μου που είναι ακόμη εδώ..
και βρισκόμαστε όλο και πιο μόνοισε αυτή την ηλικία δεν ξέρεις... δεν ξέρειςμα πόσοι αγώνες, μα πόσα πετάγματανα πηγαίνεις μπροστά χωρίςνα φτάσεις ποτέ
και υπάρχεις τώρα εσύστο κέντρο των σκέψεών μουτο εσωτερικό μέρος των αναπνοώνεσύ θα είσαι η θέλησηπου δεν περιορίζεταιεσύ που είσαι για μέναήδη μια ενίσχυση..
τώρα ξέρεις ποιος είναιαυτός ο άντρας που υπάρχει μέσα μου..
γεννημένος στο εσωτερικό της περιφέρειαςεκεί όπου δεν γυρίζω σχεδόν ποτέμένει ο άνεμος που άφησασαν ένα τρένο που μόλις πέρασεσήμερα που είσαι δίπλα μουτώρα που υπάρχει μονάχατώρα πουυπάρχεις εσύ
Acum tu
născut la margine de periferieunde tramvaiele nu mai merg înainteunde atmosfera e călduroasăeste mai ușor să visezidecât să înfrunți realitatea
câtă lume tânără pleacăpentru a căuta mai mult decât arepoate pentru că pumnii primiținu ia înapoiat nimănuiși dinăuntru dorși mai tare
și am învățat că în viațănimeni nu ne dă niciodată mai multdar câtă rezistență, ce pantăstrăbatem fărăa ne uita înapoi
iar tu ești aici acumca să dai un sens zilelor meletotul este în regulă, atâta timpcât tu eștiaici acumdar nu uit de toțiprietenii mei care încă sunt acolo
și suntem tot mai singurila acestă vârstă, nu știi... dar nu știicâte alergări și câte zborurisă mergi înainte fărăsă ajungi niciodată...
iar acum te afliîn centrul gândurilor melepartea internă a răsuflărilortu vei fi voințacare nu se limitătu care pentru mine eștideja o revanșă
acum știi cine e acelom care se ascunde în mine
născut la margine de periferieunde nu mă mai întorcrămâne vântul care l-am lăsatprecum un tren care deja a trecutazi că îmi ești alăturiazi că doar exiștiazi că ești... (lângă mine)acum tu