Δεν είμαι από εδώ
Μ’αρέσει να βλέπω την άσπρη γραμμήΠου αφήνουνε πίσω τα αμάξια όταν τρέχουν,Να φτάνω σε πόλεις που μόλις να έχουνΑνάψει τα φώτα και μια μουσικήΝα φωτίζει απαλά τις ψυχές των ανθρώπων,Μες στη ματιά τους να βλέπω νερό,Να ρωτάω πώς λέγεται η πόληΚαι όλοι να λένε δεν ξέρω, δεν είμαι από εδώ.
Μπροστά μας ουράνια τόξα και μέρηΠου έχουν αφήσει τα πάντα κι εσύΜου λες ότι θέλεις έστω για λίγοΝα μείνεις ακίνητη μες στη σιωπή,Ουρλιάζουν τα φρένα την ώρα που ο αέραςΞαπλώνει τα στάχυα με κύματα φως,Κοιτάς μακριά στον ορίζοντα πέρα,Γυρνάς και μου λες: πάμε ήρθε ο καιρός.