Taabe Gisoo
تو شبی که باد میومد آمدی از خونه بیرونباد افتاد توی موهات، موهات و کردی پریشونتو شبی که باد میومد یه درخت کاج خستهسر پناه یه نفر شد یه نفر که دل شکستههمه دنیا پای چشای تو داده بودهدل خستش و ندیدی زیر پات افتاده بودهدل تنهای من شب روسوای من تاب گیسوی تو برده قرارمهمه غم های من توی شب های من خم ابروی تو بوده نگارمتو بی که باد میومد همه آمدن دوبارهیه آتیش کنار ساحل یه شب پر از ستارههمه بودن و نبودی غم و قصم و ندیدیهیشکی هیچی نمی دونه که تو رفتی و بریدیتو ترنم خیالم نوبت دیدار من شدیه صدای تلخ و تنها همدم صدای من شددل تنهای من شب روسوای من تاب گیسو ی تو برده قرارمهمه غم های من توی شب های من خم ابروی تو بوده نگارم