Τρεμοσβήνουν τα αστέρια
Αυτή η καρδιά που έχασεςΓια μια οφθαλμαπάτηΑυτήν την καρδιά που πρόδωσες Μίσος περισσότερο, δεν μπορεί!Στη φωνή μου, νιώθειςΤη θλίψη της ... ή όχι;Ο δική σου (θλίψη) έπαψε να υπάρχειΚαι εγώ, η τρελή (από αγάπη) , να σε περιμένω!
Ξέχασέ τα ...Ή μην ζεις πλέονΤώρα πια, εκτός και αν ...Η νύχτα ... νύχτα ... νύχτα ...Αχ! ...
Τρεμοσβήνουν τα αστέριαΑπαλά στη γειτονιά του φεγγαριούΚλάμα αγάπηςΠου σκάει σαν το κύμα και μετά υποχωρείΆδεια, η νύχταΚαι σύντομη η ελπίδα τηςΤώρα αναβλύζει το πικρό κλάμαΜια πληγωμένη καρδιά, απελπισμένη τελειώνει εδώ
Σαν όλες αυτές που έφυγανΜε αδειανά τα όνειραΣαν όλες εκείνες που χάθηκανΣε σύντομες δίνες
Ξέχασέ τα ...Ή μην ζεις πλέονΤώρα πια, εκτός και αν ...Η νύχτα ... νύχτα ... νύχτα ...Αχ! ...
Τρεμοσβήνουν τα αστέριαΑπαλά στη γειτονιά του φεγγαριούΚλάμα αγάπηςΠου σκάει σαν το κύμα και μετά υποχωρείΆδεια, η νύχταΚαι σύντομη η ελπίδα τηςΤώρα αναβλύζει το πικρό κλάμαΜια πληγωμένη καρδιά, απελπισμένη τελειώνει εδώ
Stele Stinse
Aceea inimă pierduseiCa un farmecAceea inimă trădaseiA urî mai mult, nu se poate!Vocea mea, auziDurerea sa...sau nu?A ta a dispărutSi eu, nebună, te astept!
A uita...sau a nu mai trăideja, teafăr...Noaptea..noaptea...noaptea..Of!..
Stele stinseCu rază palidă de lunăPlânge dragosteaCe se aruncă ca o undă si apoi pleacăDeseartă, noapteaŞi speranța sa e scurtăAcum plesnească plânsetul amarO inimă ferită, disperată suferă aici.
Şi atunci fugiseiVisele goaleAtunci de as pierdeVârtejurile scurte
Uitând...sau nu mai trâinddeja, teafar ...Noaptea ...noaptea...noaptea..Of!..
Stele stinseCu rază palidă de lunăPlânge dragosteaCe se aruncă ca o undă si apoi pleacăDeseartă, noapteaŞi speranța sa e scurtăAcum plesnească plânsetul amarO inimă ferită, disperată suferă aici.