Polis Pelelis (Πόλυς Πελέλης)
Αμέτρητα τα πέλαγα που έχω ταξιδέψειβουνά ήταν τα κύματα και κόντρα ο καιρόςμα στη δική σου θάλασσα ποιός άνθρωπος ν΄αντέξεισε μια στιγμή πώς έγινε ο έρωτας αυτός
Είσαι το λάθος μου που τόσο έχω αγαπήσειωκεανός εσύ βυθός που μ΄έχει φυλακίσεικαι μια καρδιά πεθαίνει μόνη της τα βράδιαωκεανός εσύ και οι αγάπες μου ναυάγια
Αμέτρητα τα πέλαγα που έχω ταξιδέψεικι ο έρωτας αρχάγγελος στεριά προσωρινήπερίμενα το βλέμμα σου εδώ να επιστρέψειστο τέλος το κατάλαβα δεν ήσουνα εκεί
Είσαι το λάθος μου που τόσο έχω αγαπήσειωκεανός εσύ βυθός που μ΄έχει φυλακίσεικαι μια καρδιά πεθαίνει μόνη της τα βράδιαωκεανός εσύ και οι αγάπες μου ναυάγια